Μόνη στα σκοτάδια της ψυχής.Κι όμως...

Και να που απλώνεται ένα χέρι.Δίπλα άλλο ένα,κι άλλο ένα,κι άλλο...Πολλά χέρια.Από πολλά αγαπημένα πρόσωπα.

Μια ηλιαχτίδα στα μαλλιά,μια αγκαλιά,μια λέξη γλυκειά.

Ενα χαμόγελο και 7 νότες.Άλλες 7 κάθονται δίπλα.Νανουρίζουν τους πόνους,τους κερνάνε,να καθίσουν για λίγο,να ακουμπήσουν για λίγο εδώ και να φύγουν.Να έρθει η χαρά.Σαν πολύ δεν κάθισε ο πόνος;Ηρθε η σειρά της χαράς,να χορέψει και να μαγέψει με το άσπρο φουστάνι της.

Μια κιθάρα ταξιδεύει.Μια μελωδία με πάνι ένα όνειρο.Μια ελπίδα και μια φωνή μέσα απ'την ψυχή.

Αλλη μια κιθάρα.Να κι ένα ντέφι.Να κι η φυσαρμόνικα που κλαίει. Να και μια γλυκειά μελωδία,από μεταλλόφωνες νότες.

Χαμόγελα από φως,χαμόγελα από νότες.Στιχάκια από ατσάλι,στιχάκια από φωτιά.Στιχάκια από δάκρυ.Στιχάκια από καρδιάς.

Φίλος...

Τι όμορφη λέξη...

Κάποιος,κάποια,κάποιοι...

Που θα είναι δίπλα σου.Θα μοιράζονται και τη χαρά σου.Οχι μόνο τον πόνο.

Δεν συμφωνώ ότι ο φίλος στην ανάγκη φαίνεται.Στη δύσκολη στιγμή.

Τις δύσκολες στιγμές μόνη θέλω να τις περνώ...Να γλύφω τις πληγές μου.Γιατί ξέρω ότι ό,τι και να ακούσω δεν θα με κάνει καλύτερα.Αν στο μυαλό κολλήσει η πίκρα...Απλά περιμένω...Απλά ανασαίνω. Θα περάσει και το ξέρω.Κρατάει λίγο.Και η χαρά κι η λύπη.

Στη χαρά φαίνεται ο φίλος.Αν είναι πλάι σου.Να την μοιραστεί.Να γίνει κομμάτι της.Να φέρει χαρά.Να φέρει χαμόγελο.Να χαρεί με το χαμόγελο σου.Να χαρεί με τα καλά νέα σου.Να χαρεί που σε βλέπει να γελάς.

Στη λύπη όλοι δίπλα θα είναι.Αλλά από φιλανθρωπία;Απο επιλογή θέλω να είναι κάποιος δίπλα μου,όχι επειδή περνάω ή πέρασα δύσκολα.Ετσι...Δεν το θέλω.Μόνη μου τα πέρασα τα σκοτάδια.Επεφτα 7 σηκωνόμουνα 8 φορές.

Ολοι κρύβουμε τα σκοτάδια μας.Αλλοι πολλοί,άλλοι λίγο.Δεν υπάρχουν ανέφελες ζωές.Ανώφελες ίσως.Ανεφελες σίγουρα όχι.Ανώφελες γίνονται οι ζωές των ανθρώπων που θέλουν μόνο να παίρνουν,θέλουν τον κόσμο στα πόδια τους,βλέπουν αφ'υψηλού.

Κύκλος η ζωή.

Κάποτε χαίρεσαι,κάποτε λυπάσαι.

Τι όμορφη γεύση έχει η χαρά...

Εχει τη μυρωδιά της άνοιξης.Το χαμόγελο του ήλιου.

Το γνώριμο χαμόγελο,η γνώριμη φωνή,το γνώριμο άγγιγμα του φίλου.

Αυτή τη γεύση,αυτή την αφή,την μυρωδιά,έχει η χαρά...

Κι οι πέντε αισθήσεις σε μια αγκαλιά.Σε ένα βλέμμα.Σε έναν κοινό κώδικα.

Γιατί ένας φίλος είναι δίπλα μας επειδή το θέλει.Ενώ ένας συγγενής,ας πούμε...Απλά έτυχε.Αν διάλεγε συγγενείς,μπορεί να μην μας διάλεγε.Ο φίλος όμως διάλεξε να είναι δίπλα μας.Κι εμείς διαλέξαμε το ίδιο.

Οπως διαλέγει η μουσική ποια λόγια θα ντύσει.Δεν ντύνει το ίδιο όμορφα όλα τα λόγια.

Κι εγώ που ζήτησα μόνο ένα δώρο απ'τη ζωή...Μόνο ένα δώρο...Νιώθω ότι είμαι κοντά στο να ανοίξω το κουτάκι της ζωής.

Μόνο ένα κουτάκι της ζήτησα.Δεν είμαι απαιτητική.Δεν θα ζητήσω όπως άλλοι,πλούτη,σπίτια,κότερα,αυτοκίνητα.

Ενα μικρό κουτάκι.

Ισα ίσα να χωράει το όνειρο.

Ενα μικρό κουτάκι.

Τι περιέχει;

Φιλία,αγάπη,χαμόγελο,αγκαλιές,βλέμματα,αγγιγματα,γέλια,τραγούδια,αρώματα,χρώματα,΄

Στιγμές ονείρου.Μαγικές στιγμές ονείρου.

Στου δειλινού τα μενεξιά χρώματα.

Στιγμές παρέας.

Αυτά ζήτησα απ'τη ζωή.

Μου έφερε ένα κουτάκι.

Από τις λίγες φορές που νομίζω ότι το κουτάκι έχει το σωστό περιεχόμενο.

Ως τώρα λάθος πάντα περιεχόμενο έβαζε μέσα.Αλλα ζητούσα εγώ και άλλα μου έδινε.

Και της το επέστρεφα.Με δάκρυα.

Απιαστο πουλί η χαρά.Διαβατάρικο.Οταν έρθει...Βιάσου να την πετύχεις...Δεν κάθεται πολύ.

Κι ας είναι η αγάπη απάτητη γη...

Ακρογιάλι ουτοπίας...

Είναι ο τόπος που θέλω να ζω.

Αυτή τη φορά στο κουτάκι ήρθε η σωστή παραγγελία...

Φιλία,αγάπη,αγγίγματα,αγκαλιές,ματιές,βλέμματα,φιλιά,χαμόγελα,γέλια,χρώματα,μουσικές,τραγούδια,

Στιγμές ονείρου.

Νιώθω δυνατή.

Γεμάτη.

Μετά από καιρό.

Χαμογελούν τα μάτια μου.

ΥΓ-->Η φωτογραφία χρειάζεται επεξήγηση;Νομίζω όχι.

Ιστορία γράφουν οι παρέες.

Να μας έχει ο θεός γερούς παντα να ανταμώνουμε και να ξεφαντώνουμε.