Λένε ότι η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται.Σωστό!!Η δική μου σήμερα...Ας μην το συζητήσω καλύτερα.

Πολλές φορές νομίζεις ότι είσαι στα πρόθυρα 1.εγκεφαλικού,2.φόνου,3.τρομοκρατικής ενέργειας και ρίψη βόμβας,4.ξύλου και βασανισμού όσων σε έχουν φτάσει στα προηγούμενα 3 στάδια.

Να κλάψεις ή να γελάσεις;Παιδιά,δεν κάνω πλάκα.Ήμουνα σε έξαλλη κατάσταση,σε αυτή δηλαδή που με οδηγήσαν όλοι αυτοί οι "καρεκλάκηδες" της εφορίας.Να είμαι πάνω από μια ώρα,από όροφο σε όροφο,από άσχετο σε άσχετο,από ψώνιο σε ψώνιο.Πιάνουν μια καρέκλα και νομίζουν ότι διοικούν αυτοκρατορία.Ένας επόπτης μες την ειρωνεία,ξερόλας.Και το σάλιο μου θα λυπόμουνα να το χαραμίσω,ειλικρινά.

Συγχύστηκα.Πάω να φέρω το φάρμακο μου από την κατάψυξη,το παγωτάκι,και επανέρχομαι.

Ήρθα πάλι.

Ευτυχώς μέσα σε όλα αυτά που βρέθηκε μια καλή γυναίκα μέσα στο μητρώο,μάλλον η μόνη εξυπηρετική του κτιρίου,και τουλάχιστον ξεμπέρδεψα,για σήμερα.Το τονίζω αυτό το "για σήμερα".

Αλλά φυσικά δεν είχα ακόμα τελειώσει,χρειάστηκα και φωτοτυπίες.'Ενας &*^&**^%$%-γέρος που έχουν στο ισόγειο,βαριόταν να κουνήσει και το μικρό δακτυλάκι ακόμα.Αναγκάστηκα και βγήκα έξω και περπάτησα αρκετά,μες τη ζέστη,στην λεωφόρο Βείκου,για να βρω φωτοτυπικό αρκετά μακριά.Έφτασα εκεί στα πρόθυρα κατάρρευσης.Στο γυρισμό προς την *&*^&^ -εφορία,συνάντησα τον πατέρα μου που είχε παρκάρει σε ένα στενό και με περίμενε.Τότε άνοιξα τον "αχόρταγο" και ποιος είδε το Θεό και δεν φοβήθηκε!!Όχι στον πατέρα μου εννοείται.Έβριζα όλους στο καταραμένο κτίριο,που αν δεν πέσει σήμερα από τα βρισίδια που έριξα,δεν θα πέσει ούτε με 8 ρίχτερ.Έριξα και μούτζες στον αέρα προς το κτίριο.Μιλάμε για πολύ ψυχραιμία,όχι αστεία!!χαχαχα!!Αλλά εκτονώθηκα και σε 10 λεπτά ήμουνα μια χαρά.

Έτσι είμαι εγώ.Έκρηξη ηφαιστείου και μετά λιακάδα.Αλλά όταν είναι η έκρηξη σε εξέλιξη...Αλίμονο σε όποιον βρεθεί στον τόπο της!!Μετά από 5 λεπτά είμαι μια χαρά όμως.Και το έχω ξεχάσει.Δεν κρατάει ο θυμός μου.Πολλές φορές έχω πει πράγματα που δεν εννοώ πάνω στο θυμό μου,και μετά το μετάνιωσα...Έχω πληγώσει ανθρώπους που αγαπώ...Αλλά δεν τα εννοούσα...Όταν όμως μαζεύεις και φορτώνεις καιρό...Κάποτε έρχεται η καταιγίδα.

Όταν οι καταστάσεις είναι γελοίες,δεν έχω καταλήξει αν πρέπει να θυμώνεις ή να γελάς;Τελικά νομίζω το δεύτερο,γιατί τσιτώνει περισσότερο τους "βασανιστές" σου να βλέπουν ότι πήγαν άδικα οι κόποι τους να σου σπάσουν τα νεύρα και εσύ είσαι τέρας ψυχραιμίας.

Αύριο πάλι,νέο τρέξιμο.Πιο πολύ φοβάμαι μην έχει γίνει κανένα μπέρδεμα.Με τόσους άσχετους που μίλησα.Έχω ένα κακό προαίσθημα,ας είναι,Θεε μου,αυτή η πρώτη φορά που πέφτω έξω!!

Τώρα που γράφω,τρώω το παγωτάκι μου και έχω ηρεμήσει.

Χαμογελώ.Δυο σκέψεις μου δίνουν χαμόγελο.Πλαταίνουν το χαμόγελό μου.Η μια είναι η Ιταλία.Η δεύτερη;Σςςς...Είναι μυστικό!!!

Το νομισματάκι μου πάντως θα το ρίξω στη fontana di trevi!Με μια ωραία ευχή.Εκείνη τη στιγμή.Γιατί μπορώ να σκεφτώ πολλές ευχές.Όχι μόνο για μένα,και για ανθρώπους που αγαπώ.Αλλά εκείνη η ευχή είναι κατά-δική μου!!Ολόκληρη δική μου!!

Τι ωραίο παγωτάκι!!Άσχετο!!χαχα!!Πύραυλος scandal!!Σκανδαλώδες ωραίο!!Όπως όλα τα ωραία!!Απιαστος σαν όλα τα ωραία...Τα τραγούδια την αλήθεια λένε.Αν την λέγαμε και όλοι εμείς...Καλά θα ήταν.

Χαμογελώ ξανά.Βλέπω και την ωραία κουβεντούλα της 18ης Μαίου στην πρώτη σελίδα!Ένα όμορφο πρωινό στου Ψυρρή,ξεκινώντας από το Θησείο,είχα την τύχη να είμαι με 3 άνδρες(δεν θα πω ωραίους άνδρες,μην εκτεθούμε και παρεξηγηθούμε με τα παλικάρια!!χαχα!!) και ένα ποδήλατο!Αυτό θα πω ότι ήταν ωραίο,πράσινου χρώματος.

Τελειώνω το παγωτό,τελειώνω και το post.Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα...Τα δυο πινακάκια που ελπίζω να τελειώσω μέχρι το βράδυ.Μίλησα και με τη μια κοπέλα της ερευνητικής ομάδας.Έχει αγχωθεί και εκείνη.Θα μιλήσουμε το βράδυ πάλι,πήγαινε στη δουλειά,της λέω και στις 2 τη νύχτα να μου τηλεφωνήσεις,ξύπνια θα είμαι,δεν ενοχλείς.Πιο πιθανό να με ενοχλήσει κάποιος στις 9 το πρωί,παρά στις 2 τη νύχτα.Είπαμε  είμαι ανάποδο πλάσμα.

Η πρόταση της ημέρας.Το βιβλίο της ημέρας.

Τα δάκρυα του Θεού,Χρύσα Δημουλίδου,εκδόσεις Λιβάνη,σελίδες 436.

Τις οποίες 436 σελίδες διάβασα σε 3 μέρες,2,5 για την ακρίβεια.Εκατό-εκατό τις έτρωγα!!

Μιλάει για μια γιαγιά 80 χρονών,που στα νιάτα της έκανε το αρχαιότερο επάγγελμα του κόσμου(ποιο είναι;),παρασυρμένη από τη γοητεία και τις υποσχέσεις του Ελληνοιταλού αγαπημένου της,λίγο μετά τη Γερμανική Κατοχή,στον Πειραιά,και τις κακόφημες γειτονιές του,τότε.Το μυστικό καλά κρυμμένο,δεν αποκαλύπτηκε ποτε,όταν τελικά έκανε οικογένεια,έστω και μέσω της κόρης που απέκτησε από τον γοητευτικό Domenico.Όταν η εγγονή της γνώρισε και ερωτεύτηκε τον Κυριάκο στην Φλωρεντία...Ε,δεν χρειάστηκε να καταλάβω τι συνέχεια...Κυριάκος=Domenico=εγγονός...Δεν θα πω άλλα,αλλά είχε ωραίο τέλος...Συγκινητικό...Είχα χαρτομάντηλα δίπλα...χαχα!

Αυτά από μένα την ταλαίπωρη...Έχω τα πινακάκια,έχω και το demo του φίλου μου,που έστειλα και δεν έχει πάει,μάλλον λάθος μου την έδωσε τη διεύθυνση.Αχ,Κωστάκη,θα σε δείρω!!Θα σου στείλω τηλεφωνικά χαστούκια!!χαχαχαχαχαχαχα!!Όπως οι συνομίληκοι του Αρκα, στη φωτογραφία.Κακής ποιότητας η δική μου φωτογραφία.Αν δεν βγαίνουν τα γράμματα,θα σας κάνω μια μετάφραση.χαχαχαχαχα!!