Συνεχίζουμε την περιήγηση στη Ρώμη.

Κάναμε στάση μέσα σε ένα τεράστιο πάρκο και μας άφησε ελεύθερους 3 ώρες,να κάνουμε τα ψώνια μας,να πιούμε τον καφέ μας και να βγάλουμε φωτογραφίες.

Περάσαμε από την piazza d'Espagna,αρχικά,όπου πλέον δεν έχει κάτι το ιδιαίτερο,όπως μας είπε και ο κύριος Μίμης και διαπιστώσαμε κι εμείς.Είχε πολύ κόσμο και εκεί,όπως και στην άλλη πλατεία που αναφέρω στον τίτλο,την piazza del'popolo.Εκεί είχε συντριβάνια,με λιοντάρια,βγάλαμε και φωτογραφίες,δίπλα στα λιοντάρια,όσο μπορούσαμε,γιατί πάντα κάποιος πέρναγε και μας χάλαγε τη φωτογραφία.

Στην πλατεία αυτή είδαμε και Ιταλούς Emo,και Ιταλούς μεταλλάδες.Κάθονταν στα σκαλιά ενός ναού στην πλατεία.

Λίγο πριν είχαμε φάει πίτσα,σε ένα μαγαζί και ένα υπέροχο παγωτό μετά.Γενικά τα παγωτά τους ήταν το κάτι άλλο!!!!Το "θεικά" είναι λίγο για να τα χαρακτηρίσω!!!!

Εκεί σε ένα μαγαζάκι στην πλατεία ήπια και τον μοναδικό καπουτσίνο όλες τις μέρες.Να πάω Ιταλία και να μην πιω καπουτσίνο γίνεται;Γενικά δεν πίνω καφέ,αλλά εκεί επιβάλεται να πιείς.Μάλιστα ήταν και fredo.Ήταν καταπληκτικός.

Γενικά μια άλλη παρατήρηση που κάναμε όλοι είναι ότι τα ψυγεία τους δεν έχουν ψύξη.Κρύο νερό μόνο στα ξενοδοχεία μαζί με το φαγητό πίναμε.Τα ψυγεία τους δεν το παγώνουν πολύ.Τις καταψύξεις δεν τις έχουν σε υπόληψη μάλλον.Ο πατέρας μου θυμάται τον συγχωρεμένο τον Ρομπέρτο στη Νάξο που έφερνε το νερό στο μπουκάλι στη θάλασσα και σε μια ώρα είχε ζεσταθεί,ώσπου του είπε και το έβαλε στην κατάψυξη και του κράταγε όλη μέρα μετά.

Ο πατέρας μου γενικά ήταν μεγάλη βοήθεια σε μαγαζιά που πηγαίναμε,με αυτά τα λίγα Ιταλικά που μιλάει.Πάντως μπορούσε να συννενοηθεί με άνεση.Εγώ και η μάνα μου κάναμε νοήματα σαν κωφάλαλες.Λίγες κουβέντες καταφέρναμε και λέγαμε.Βασικά κι εγώ κάτι θα είχα μάθει αν είχα ξεκινήσει να διαβάζω από πιο νωρίς.Τελευταία στιγμή που αποφάσισα,στο παρά πέντε,σιγά μην μάθαινα.

Λίγο πριν πάμε στο πούλμαν,κοιτάζαμε το υπαίθριο παζάρι.Βρήκα μια ωραία τσάντα με 10 ευρώ,αλλά όταν την άνοιξα μέσα είχε μόνο μια θήκη και δεν με βόλευε,δεν την πήρα.Κουβαλάω πολλά πράγματα γενικά.

Υστερα,ήρθε το πούλμαν και γυρίσαμε στο ξενοδοχείο,πιο χαλαρά από τις άλλες μέρες,κάναμε το μπανάκι μας και κατεβήκαμε στο εστιατόριο να συναντήσουμε και το γελαστό παιδί,τον Μαξ.

(φωτογραφία:Ο ποταμός Τίβερης,στη Ρώμη.Μέσα από το πούλμαν).