Σαν μικρό παιδί που είμαι(δεν θέλω γέλια) και γνωρίζω τώρα τον κόσμο,έχω πολλές απορίες.Ώρες ώρες μπορεί να ρωτήσω κάτι να τον στείλω τον συνομιλητή μου.Μόνο το χέρι δεν σηκώνω να φωνάζω "κυρία,κυρία" όπως κάναμε στο σχολείο.Ποτέ δεν παύει να με εκπλήσσει αυτός ο κόσμος.Εδώ με εκπλήσσει ο εαυτός μου,ο κόσμος θα μου φαινόταν λογικός;Ο εαυτός μου είναι πιο παράλογος από τον κόσμο.

Αυτός ο χειμώνας από ό,τι μπορώ να καταλάβω,θα διαφέρει αρκετά από τους προηγούμενους.Σκέφτομαι να κάνω κάποια μεγάλα βήματα στην ζωή μου.Μια μεγάλη αλλαγή η οποία θα με φέρει πιο κοντά σε αυτό που θέλω τελικά να κάνω επαγγελματικά,να δουλεύω νύχτα.Δεν μου πάει καθόλου η μέρα.Δεν μπορώ να ξυπνάω πρωί με τίποτα και να μπαίνω σε ένα γεμάτο λεωφορείο,σαν πρόβατο που πάει για σφαγή.Θέλω να κυκλοφορώ τη νύχτα που ο κόσμος είναι λιγότερος.Κάποιος μπορεί να μου πει ότι η νύχτα είναι επικίνδυνη.Έτσι όπως έχει γίνει αυτή η πόλη,και το καταμεσήμερο είναι πια επικίνδυνο.Προσέχεις για να έχεις,λοιπόν.

Απορία Νο1:Πως ζούσα στην Π.Υ εποχή;(όπου Υ,ο υπολογιστής).Πραγματικά έχω απορία.Βαριέμαι που ζω όλη μέρα στο σπίτι και τον έχω εδώ και ενάμισι χρόνο να στολίζει το γραφείο μου,πριν τον αγοράσω πως πέρναγα την ώρα μου;Τώρα το καλοκαίρι ειδικά.Τον χειμώνα ασχολούμαι περισσότερο και με την κιθάρα,τώρα το καλοκαίρι δεν μπορώ λόγω ζέστης.

Αν σκεφτεί κανείς ότι έμαθα βασικό χειρισμό στα 24 και αν δεν ήξερα,δεν θα είχα δουλέψει ποτέ...Όλες οι δουλειές μου είχαν άμεση σχέση με την τετράγωνη οθόνη.

Η πλάκα είναι ότι παλιά,όσο ήμουνα φοιτήτρια,δεν ήξερα ούτε από που ανοίγει το μηχάνημα και στο πανεπιστήμιο ήταν μπελάς να κάνω τη δήλωση μαθημάτων,είτε πήγαινα με κάποια συμφοιτήτρια είτε περίμενα πότε θα βρουν χρόνο οι κοπέλες που ήταν εκεί που κάναμε τις δηλώσεις,για να με βοηθήσουν,γιατί οι δηλώσεις των μαθημάτων γίνονταν ηλεκτρονικά.

Και έφτασε σήμερα το pc μου να είναι η πιο απαραίτητη συσκευή που έχω μες το σπίτι και να με έχει βοηθήσει να βάλω τάξη στο χάος που με περιτριγυρίζει και νομίζω ότι θα μου πέσει στο κεφάλι κάποια στιγμή.Αν υποθέσουμε ότι στο σπίτι μου μπορεί να μπει τάξη με τόσα βιβλία και χαρτιά.Σύντομο ανέκδοτο είναι αυτό!Έχω αρχειοθετήσει μέχρι και τα cd που έχω,και γράφω κείμενα,στίχους κλπ.

Όσο για το ιντερνετ.Εκεί είμαι κολλημένη.

Απορία Νο2:Γιατί να μην έχω κατασταλάξει στα 32 μου χρόνια τι δρόμο θέλω να ακολουθήσω επαγγελματικά;Εχω μπλεχτεί,θέλω να κάνω 10 πράγματα ταυτόχρονα,λίγο από όλα.Την μια μέρα θέλω να ανοίξω μαγαζάκι,την επόμενη θέλω να γίνω συγγραφέας,την άλλη θέλω να δουλέψω στο ραδιόφωνο και ο κατάλογος συνεχώς μεγαλώνει.Αλλά τα βασικά είναι αυτά.Μεγάλες αγάπες το ραδιόφωνο και το να γράφω.Έχω ήδη γράψει 2-3 βιβλία που περιμένουν να γίνουν ένα μεγάλο αρχείο στο word,το ένα το έχω ξεκινήσει και είμαι σε καλό δρόμο.Εναλλακτικά,αν καταφέρω-και γίνει ένα θαύμα-και φύγω από την Αθήνα,θέλω να βρω τρόπο να βρω χρήματα-όχι με ληστεία τράπεζας-και να ανοίξω ένα μαγαζάκι.Τώρα τι μαγαζάκι...Θα σας γελάσω και δεν το θέλω.Σκέφτομαι ότι πιάνουν τα χέρια μου.Άρα μπορώ να φτιάχνω χειροποίητες βλακειούλες,να κοτσάρω ένα Naxos,πχ-υποθέτω ότι το εκτός Αθηνών περιλαμβάνει τη Νάξο στα σχέδια μου-και να τα πουλάω στους τουρίστες.Extra-bonus,φτιάχνω και κολιεδάκια και βραχιολάκια.

Απορία Νο3:Πως γίνεται όλοι αυτοί οι κομπλεξικοί που κυκλοφορούν στους Αθηναικούς δρόμους,με κάτι μικρά αμαξάκια,τρέχουν σαν τρελοί,κάνουν κόντρες,κάνουν απίστευτη φασαρία με τις εξατμίσεις τους τόσο που τρέχουν,έχουν τη μουσική στο τέρμα και τραντάζει ο τόπος,και διάφορες άλλες κομπλεξικές συμπεριφορές,πως γίνεται λοιπόν ΟΛΟΙ αυτοί να έχουν αμάξια,και όλα τα παιδιά που ξέρω,σοβαρά παιδιά,μεταξύ τους κι εγώ(αν υποθέσουμε ότι είμαι σοβαρή,αν και το λέω με άλλη έννοια),δεν μπορούμε να πάρουμε ούτε ποδήλατο και ταλαιπωρούμαστε χειμώνα-καλοκαίρι με τις συγκοινωνίες;Αν είχα αμάξι,θα δούλευα ήδη,νύχτα ή εναλλακτικά,κάπου μακριά,να μην κατεβαίνω ποτέ στο κέντρο,που μισώ.

Απορία Νο4: Γιατί πάντα όταν χρειάζομαι χρήματα,να μην έχω πληρωθεί και να έχω μια επείγουσα ανάγκη και να αναγκάζομαι να σηκώσω από την τράπεζα και μετά από αυτό,όταν έχει περάσει η επείγουσα ανάγκη,τότε να μας πληρώνουν;Τώρα χρειάζομαι χρήματα μες τον Σεπτέμβρη και στη δουλειά δεν μας έχουν πληρώσει καθόλου από τον Μάη που ξεκινήσαμε,κάτι που μου γεννάει υποψίες ότι θα μας πληρώσουν μια και καλή τον Οκτώμβρη που θα τελειώσουμε.Αυτό αν είναι όντως αλήθεια,σημαίνει την πλήρη καταστροφή,γιατί ο λόγος που χρειάζομαι τα χρήματα,είναι λόγος υγείας.Εντάξει,δεν είναι κάτι σοβαρό,αλλά πρέπει να γίνει.Τι να το κάνω τέλος Οκτωβρίου;Ξεφτίλα δηλαδή.Επίσης στη δουλειά μας είχαν θέσει ως προυπόθεση συνεργασίας,το να είμαστε διαθέσιμοι το καλοκαίρι και εμείς είμαστε εδώ,αλλά αυτοί απουσιάζουν,από το ερευνητικό κέντρο.Η μια κοπέλα,η συνάδελφος,που κάτι χρειάστηκε να ρωτήσει,δεν βρήκε κανέναν.Κατά τ'αλλα,λέγανε για μας,να είμαστε διαθέσιμοι,ενώ αυτοί δεν ήταν.Μετά όμως θα γυρίσουν και θα έχουν την απαίτηση να είμαστε εδώ.Ναι,καλά,να φάνε &*$%$ !!Την επόμενη εβδομάδα να 'μαστε καλά,θα πάω διακοπούλες,που να γυρίσουν την γη ανάποδα.Δεν θέλω βρε,άνθρωπε να πάω αρχές Αυγούστου να συνωστίζομαι,θέλω να πάω τώρα που θα είναι ήσυχα.Αυτοί καλά πήγανε και θα γυρίσουν ανανεωμένοι.Εγώ είμαι με 4 μπάνια και συνέχεια άρρωστη,συνέχεια μπουκωμένη.

Απορία Νο5:Γιατί να είμαι αναγκασμένη να συναναστρέφομαι ηλίθιο κόσμο,περίεργους και κουτσομπόληδες;Ορισμένοι σε κάνουν εξω φρενών!!Κοιτάζουν λες και βλέπουν φαινόμενο!Έλεος δηλαδή.

Λέει ο πατέρας μου εχθές που πήγαινε στη δουλειά με το λεωφορείο,σε ένα άδειο διπλό λεωφορείο,10.30 το βράδυ,ήταν όλα κι όλα 5 άτομα και ήταν μαζεμένα σε ένα σημείο και όλο το υπόλοιπο λεωφορείο ήταν άδειο.Όλες οι θέσεις ήταν άδειες και ένας ηλίθιος πήγε και κάθισε δίπλα του και στριμωχτήκαν,ενώ όλες οι θέσεις ήταν άδειες.

Μα τόση ηλιθιότητα πια;Έχω αρχίσει να πιστεύω,ότι κάτι μας ψεκάζουν.Δεν μπορεί.Τόση βλακεία δεν μπορεί να είναι φυσιολογική.Και είναι ένα μικρό δείγμα.

Και εμένα μου έχει τύχει πολλές φορές.Και πάντα έρχονται οι πιο σιχαμένοι δίπλα μου,που έχουν να κάνουν μπάνιο ένα μήνα.

Αλλά με εξοργίζει η περιέργεια και το να σε κοιτάνε λες και βλέπουν φαινόμενο.Αφού ψάχνομαι μήπως έχω κάτι πάνω μου,μήπως με κουτσούλησε κανένα περιστέρι,τι να υποθέσω κι εγώ η καημένη;

Τι κουτσομπολιό,τι αδιακρισία...Αηδία σου έρχεται.

Απορία Νο6: Γιατί κάποιες φορές μας κουράζουν τόσο ακόμα και άνθρωποι που αγαπάμε;Έχει τύχει να αναγκάζομαι να κλείνω το κινητό γιατί με τρελαίνουν με τα τηλέφωνα.Πχ η ξαδέλφη μου,αν της τάξεις ότι θα πας,την έχεις πατήσει,μπορεί να σε πάρει και 10 τηλέφωνα να δει τι ώρα θα πας.Η φίλη μου η Γιώτα,αν σε πάρει τηλέφωνο σε εξοντώνει,μπορεί να σου μιλάει μισή ώρα και να μην έχεις προλάβει να πεις μια κουβέντα.Εχει όρεξη να μιλήσει,όλη μέρα μόνη της με τα πιτσιρίκια,αλλά δεν μπορώ,κουράζομαι η καημένη να ακούω για τις επιδόσεις του γιου της στα σπορ που τον έχει γράψει,για το τι της είπε η τάδε μαμά του τάδε παιδιού και ο κατάλογος ατέλειωτος.

Τις αγαπάω και τις δυο,αλλά ώρες ώρες είναι κουραστικές.Δεν είναι και οι μόνες.Γιαυτό το πιο συχνό κουμπί που πατάω στο κινητό,είναι το κουμπί που κλείνει.Εχω ήσυχο το κεφάλι μου.Άλλωστε μου τη σπάνε απίστευτα τα κινητά.Πιο καλά είμασταν πριν έρθουν αυτοί οι ρουφιάνοι στη ζωή μας.

Απορία Νο7:Γιατί νομίζω πολλές φορές ότι δεν μπορώ να συννενοηθώ με κανέναν;Λες και μιλάω μια γλώσσα που μόνο εγώ ξέρω και όλοι οι υπόλοιποι μια άλλη,άγνωστη σε μένα.Κάποια πράγματα δεν μπορεί να τα νιώσει το ηλίθιο κεφάλι τους,όπως ότι είμαι διαφορετικός άνθρωπος,ότι σε μια δουλειά για μένα προτεραιότητα είναι να μην με αγχώνει,και να έχω μια σχετική ελευθερία ωραρίου,όπως πχ όταν δουλευα με τις καταχωρήσεις.Σε αντίθεση με το σούπερ μαρκετ που 8 ώρες δεν σταματούσα ούτε ένα λεπτό,και αν αργούσα έστω και 2 λεπτά μου τη λέγανε επειδη άργησα.Δεν μπορούν να καταλάβουν πως προτιμούσα την χαλαρή δουλειά που μου δίνανε 300 ευρώ,από την πιεστική δουλειά που μου δίνανε 700 ευρώ.Ναι,χρυσοί μου!Προτιμώ να μην τα πληρώνω στους γιατρούς τα 400 ευρώ επιπλέον.Προτιμώ να έχω την αξιοοπρέπεια μου και να μην μου την λέει η κάθε τυχαία,που έτυχε να γίνει προισταμένη και ξεσπάει στις κοπέλες που ήρθαν να βγάλουν ένα μεροκάματο,να ξεσπάει αυτή το κόμπλεξ της,ακόμα και αν δεν φταίει η κάθε κοπέλα,όταν πχ οι πελάτες δεν δίνουν ψιλά.

Σε κανέναν δεν αξίζει να του μιλάνε άσχημα οι άλλοι.Πόσο μάλλον αν έχεις και ένα πτυχίο,σε πιάνει διάθεση να πιάσεις την άλλη από το μαλλί να της τρίψεις το ηλίθιο κεφάλι πάνω στην κορνίζα.Γιατί τα πτυχία μόνο ως ένα καδράκι χρησιμεύουν σε κάποιον.

Γιαυτό παιδιά,μην δω κανέναν που δεν πέρασε στο πανεπιστήμιο να στεναχωρεθεί...Τα βλέπετε τα χάλια όσων έχουμε τελειώσει.

Απορία Νο8:Γιατί ορισμένοι άνθρωποι,εξακολουθούν να μετράνε τα πάντα με το χρήμα;Κάποιοι(κάποιες,συγκεκριμένα) που νόμιζα φίλες...Που προτιμούν να απέχουν και να περιορίζονται σε ένα τηλεφώνημα από τη δουλειά.Ε,και εγώ,αυτό το τηλεφώνημα πλέον δεν το σηκώνω.Η αναγνώριση στα τηλέφωνα είναι η σημαντικότερη εφεύρεση!Λυπάμαι...Έχω και κινητό τηλέφωνο,για μηνύματα,έχω και σταθερό,για να κάνουμε μια κουβέντα σαν φίλες.Εχω μαζέψει υπερβολικά πολλά για το συγκεκριμένο άτομο και λυπάμαι,γιατί κλωτσάει και καταστρέφει πολύ ωραίες στιγμές παρέας.Είμασταν 4 φίλες,η μια φέτος παντρεύτηκε.Και αυτή η "φίλη" μου,παντρεύεται του χρόνου.Θα γίνω κακιά,αλλά χαίρομαι που θα το διαλύσουμε.Κακία μεν,αλλά κάποια πράγματα είναι υπερβολικά άσχημα και τα έχω ανεχτεί για πολλά χρόνια.Εισπράττω μονίμως αδιαφορία.Όταν θα μείνει ολομόναχη και θα μας έχει χάσει,θα καταλάβει.Γιατί και οι άλλες δυο κοπέλες μονίμως παραπονιούνται που τις γράφει,τη μια κοπέλα,είχε μήνες να την πάρει και μου έστελνε και μου έλεγε,τι έχει μαζί μου,γιατί δεν μου μιλάει. Ή κάνει την αυτοκριτική της ή μένει ολομόναχη.ΤΕΛΟΣ.

Απορία Νο9: Γιατί να είμαι τόσο ανάποδη σε όλα;Την ημέρα έχω υπνηλία,δεν ανοίγουν τα μάτια μου,περιφέρομαι σαν φάντασμα με κλειστά μάτια,και την νύχτα που κάθε φυσιολογικός άνθρωπος κοιμάται,με πιάνει τέτοια αυπνία που δεν κοιμάμαι πριν τις 4 τη νύχτα;Γιατρέ μου είναι φυσιολογικό;Θα ζήσω;Χαχαχαχαχα!!

Απορία 10:Γιατί ενώ είμαι ο εαυτός μου πάντα,όλοι με παρεξηγούν και νομίζουν ότι είμαι κάτι άλλο;Κοινώς,γιατί δίνω την εντύπωση του καλού παιδιού;Εντάξει,δεν είπα ότι είμαι κακιά,ίσα-ίσα που είμαι ευγενική,υπερβολικά ευγενική πολλές φορές,σε ανθρώπους που δεν έχω λόγο να μην είμαι.Αλλά γιατί τώρα έχω την εντύπωση ότι όλοι έχουν λάθος εικόνα για μένα;Δεν υπάρχει πιο προοδευτικός ανθρωπος.Γιατί έχω την εντύπωση ότι οι άντρες κυρίως,νομίζουν ότι είμαι από τις κοπέλες που μόλις γνωρίσουν λίγο παραπάνω,θα κάνουν όνειρα για γάμους και πανηγύρια;Συνέλθετε όσοι το νομίζετε!!Είμαι τόσο κατά όλων αυτών των πανηγυριών στυλ γάμου(συγνώμη αν θίγω κάποιους με τα λόγια μου,αλλά θέλω να το κάνω παραστατικό),που δεν κινδυνεύει η ελευθερία τους.Επειδή έχω περάσει τα 30;Και τι με αυτό;Ποιος πάει οικειοθελώς στη φυλακή;Πάντως σίγουρα όχι εγώ.Δεν υπάρχει πιο ελεύθερος άνθρωπος και πιο ανοιχτόμυαλος.

Δεν μου αρέσει να κρίνω τις επιλογές των άλλων.Ακόμα κι αν είναι για κακό τους.Θα το δουν το λάθος τους και θα μάθουν από αυτό.Ακόμα κι αν είναι ακραίες για την συντηρητική μας κοινωνία.Δεν θα είχα πρόβλημα πχ να κάνω παρέα με έναν ομοφυλόφιλο,ή με κάποιον διαφορετικής εθνικότητας,ή με έναν ανάπηρο.Τυχαία παραδείγματα έφερα.Αν κάποιος είναι καλός απέναντι μου και σωστός,και απέναντι σε μένα και στους άλλους,δεν έχω λόγο να τον αποκλείσω επειδή έχει διαφορετική άποψη για τα πράγματα.

Οι άλλοι γιατί κρίνουν τις δικές μου επιλογές;Η "φίλη" μου αυτή που έλεγα πιο πάνω,δεν μπορεί με τίποτα να καταλάβει πως δεν έχει χτυπήσει το βιολογικό μου ρολόι,να θέλω να κάνω παιδιά,να αποκτήσω έννοιες,άντρα,πεθερικά,χρέη,καυγάδες,ζήλειες και τα υπόλοιπα που πάνε σετάκι με τον γάμο.Ευχαριστώ,δεν θα πάρω.Αν δεν βρεθεί αυτός ο ένας που θα με πείσει πως αξίζει τον κόπο.Δεν βρέθηκε ως τώρα,όσο ήμουνα πιο μικρή,τώρα θα βρεθεί;Δεν πιστεύω.Δεν είμαι το ρομαντικό κοριτσάκι που ονειρεύεται πρίγκηπες σε άσπρα άλογα.Πάνε αυτά.Κάποτε μπορεί και να υπήρχαν.Τώρα η εποχή μας είναι τόσο αντιερωτική και όλα τόσο επιφανειακά που αν κάνεις το λάθος να εμβαθύνεις,το πληρώνεις με πολύ πόνο.Δεν θεωρώ ότι είναι λάθος να αγαπάς.Αλλά έρχεται η στιγμή που θες κι εσύ,σαν άνθρωπος που δεν έχει μόνο υποχρεώσεις σε αυτή τη ζωή,αλλά και δικαιώματα,θέλεις κι εσύ να αγαπηθείς.Αν απέναντι σου είναι το απόλυτο κενό;Ένας άνθρωπος που θα θυσιαζόσουνα,θα έμπαινες μπροστά να σταματήσεις τα μαχαίρια να μην τον καρφώσουν,αλλά εκείνος θα ήταν που θα σου πέταγε,σε άλλη περίπτωση,τα μαχαίρια;Τι κάνεις τότε;Μένεις ιδανικός και ανάξιος εραστής.Τι άλλο μπορείς να κάνεις,όταν έχεις δώσει τα πάντα και δεν πήρες τίποτα.Πως μετά να μην φοβάσαι;Πως να πιστεύεις στην αγάπη όταν είναι κάτι που δεν έχεις εισπράξει αλλά το έχεις σκορπίσει απλόχερα;Όταν μόνο λίγα ψίχουλα έχεις γευτεί,όταν όλοι έχουν γευτεί ολόκληρα καρβέλια;Από ανθρώπους που δεν είχαν τίποτα να δώσουν αλλά γύρευαν μόνο να πάρουν.

Ολα τα όμορφα πράγματα στη ζωή πληγώνουν.

Ο,τι αξίζει πονάει κι είναι δύσκολο.

Απορία 10+1: Γιατί κάποιες φορές θέλω τόσο έντονα να εξαφανιστώ,από όλους κι από όλα;Για να δω ποιός θα με ψάξει;Για να κάνω νέα αρχή;

Ούτε εγώ δεν το ξέρω.

Δεν περιμένω απάντηση στις απορίες μου αυτές,ρητορικά ερωτήματα είναι.Κάποια πράγματα συμβαίνουν με έναν συγκεκριμένο τρόπο.Κάποια άλλα με άλλο τρόπο.Κάνουμε το καλύτερο δυνατό.

Αλλά είναι και κάτι βράδια που σε πιάνει το παράπονο.

Και κάθε που βραδιάζει με τρώει το μαράζι.

Το ανικανοποίητο της λίμνης έχω.Που θέλει να είναι θάλασσα αλλά παραμένει λίμνη.

Κι εγώ που ονειρεύτηκα ταξίδια,καρφώθηκα εδώ,στα βουνά.

Τραγουδάκι;Τι άλλο θα ταίριαζε περισσότερο;

Είμαι φτωχός κουρασμένος σκυφτός ανθρωπάκος,
των ταπεινών και των άλλων πουλιών φιλαράκος.

Για δε μ' αφήνετε ήσυχο;
Άστε με ήσυχο όλοι.
Θέλω να ζήσω ελεύθερος,
δίχως ταυτότητα πια.

Μία ζωή με κρατάν, με κουνάν μ’ ένα σπάγγο.
Λόγια, σχολειά, μέρα νύχτα δουλειά και στον πάγκο.

Για δε μ' αφήνετε ήσυχο;
Άστε με ήσυχο όλοι.
Θέλω να ζήσω ελεύθερος,
δίχως ταυτότητα πια.

Όπου χαρά πρώτη-πρώτη σειρά κάποιος κλέφτης.
Κι όποιο κακό κάνει τ' αφεντικό, εγώ είμ' ο φταίχτης.

Με τη μοναδική φωνή της Τάνιας Τσανακλίδου.

Σήμερα μετά από καιρό,άκουσα και ραδιόφωνο μες το λεωφορείο,αλλά με τρέλανε στα παράσιτα.Είναι ιεροσυλία,σε τραγούδια όπως ο Αυγουστος του Παπάζογλου,να κάνει παράσιτα το ραδιόφωνο.

Γιατί άραγε όταν ένας σταθμός βάζει τέλεια τραγούδια κάνει παράσιτα και οι σταθμοί που έχουν συνέχεια ειδήσεις ,τους παίζει τέλεια;

Είπαμε,είμαι μικρό παιδί και έχω χαζές απορίες.Μου φαίνεται παράξενος ο κόσμος και πηγαίνω ψαχουλευοντας,να τον γνωρίσω.

ΥΓ:η φωτογραφία από εφημερίδα-γιαυτό έχει κακή ποιότητα-σκαναρισμένη,όταν ακόμα το σκάνερ ήταν υπάκουο στις εντολές μου,γιατί τώρα έχει επαναστατήσει.Είχα γελάσει απίστευτα όταν την είδα!χαχαχαχα!!