Τελικά η καλή και η κακή διάθεση ίσως και να απέχουν ελάχιστα,κυρίως σε άτομα κυκλοθυμικά όπως εγώ.

Από χθες,έχω κάνει προόδους.Μπορεί να μην έχει αλλάξει κάτι,άλλαξα όμως πορεία πλεύσης και πια πλέω σε άλλες θάλασσες,αισιοδοξίας.Έτσι,χωρίς να υπάρχει λόγος.

Τα προβλήματα δεν τελειώνουν.Αυτή την εποχή,δεν ξέρω προς τα που να κοιτάξω,μήπως και δω "το χαστούκι" που θα έρθει να προσγειωθεί και να γκρεμίσει την καλή μου διάθεση,αλλά πάντα,όσο και να το περιμένω,κοιτάζω στη λάθος κατεύθυνση και αυτό έρχεται αθόρυβα να διαλύσει μια άλλη πλευρά που δεν περίμενα...

Κι όμως.Αν και ξέρω ότι θα περάσω δύσκολα και ήδη περνάω δύσκολα,σαν κάτι να αλλάζει μέσα μου.

Αν ήμουνα κάποια άλλη,που έχει μάθει στη ζωή να της έρχονται όλα βολικά,θα λύγιζα,θα είχα βγει ήδη νοκ άουτ. Όχι όμως εγώ που παλεύω σε όλη τη ζωή,και ποτέ δεν είχα πράγματα που για άλλους ήταν δεδομένα.Έτσι όμως αποκτάς δύναμη,όταν όλα σου έρχονται βολικά,στην πρώτη αναποδιά,δεν ξέρεις που να κρυφτείς.

Έξω έχει συννεφιά,αλλά ίσως πρώτη φορά δεν με ενοχλεί.

Εχθές είχα πάει και πήρα ένα δωράκι που είχα κερδίσει από ένα περιοδικό.Είπαμε,με εξοπλίζουν καλλυντικά για να μην αγοράζω.Παρεπιπτόντως,αν και είμαι ο πλέον άφραγκος άνθρωπος,κατά έναν παράξενο τρόπο,σπάνια να ξεμείνω εντελώς,όλο και κάτι υπάρχει,ίσως επειδή ξέρω να διαχειρίζομαι την οικονομική μου κρίση!

Ύστερα-για εχθές μιλάω πάντα-πήγαμε στο καινούριο πολυκατάστημα στην Λεωφόρο Συγγρού(και το περιοδικό εκεί ήταν)το Saturn.Έχει τα πάντα-στην κυριολεξία-σε ηλεκτρονικά και ηλεκτρικά,από μπαταρίες μέχρι Η/Υ και από cd μέχρι τηλεοράσεις.Παρατήρησα ότι έχει πολύ καλύτερες τιμές από τα υπόλοιπα μαγαζιά στο είδος του.

Αρκούν 1-2 χαζοπραγματάκια να αγοράσεις και να σου φτιάξει κάπως το κέφι!Όπως αυτό το ζουζουνίστικο άλμπουμ για φωτογραφίες που φαίνεται στην φωτογραφία.Παλιμπαιδισμός ως συνήθως.

Το σπίτι μου είναι σαν το κουκλόσπιτο της barbie,από τα λούτρινα,έχω όλο το ζωολογικό κήπο,γουρουνάκια,σκυλάκια,γατάκια,αρκουδάκια,ρακούν,χελωνίτσες,Τουίτι,Μικυ Μαους, κάνουν παρέλαση στο δωμάτιο μου.Αλλά έχω κι άλλα πράγματα που έχω φτιάξει εγώ,έχω παιχνιδάκια από kinder.Νήπιο!!χαχαχα!!

Κι όμως,με χαλαρώνει η ατμόσφαιρα αυτή,από ο,τι να ζούσα σε ένα πολυτελές σπίτι.Όπως μια οικογενειακή φίλη που όταν μπαίνεις σπίτι τους νομίζεις ότι μπαίνεις σε μουσείο με εκθέματα από κάποιο ανάκτορο,όλο μπιχλιμπίδια,έχει και μικρό παιδί και είναι επικίνδυνο μην τα πιάνει και τα βάζει στο στόμα του...

Αλλαγή θέματος.Είπαμε,εκτός από κυκλοθυμική,έχω και το κακό ελλάτωμα να πετάγομαι από το ένα θέμα στο άλλο.

Αυτή την εποχή έχω δημιουργικό οίστρο.Γράφω συνέχεια.Μπορεί να μου βγεί ένα τραγούδι μέσα σε μισή ώρα.Έγραψα ένα εχθές.Γράφω κείμενα,έχω ιδέες.

Κανονικά,όταν μου συμβαίνει αυτό,ανησυχώ,γιατί πάντα η δημιουργικότητά μου πηγάζει σε κακή διάθεση.Κι αυτή τη φορά,πηγάζει από κακή διάθεση,έχει αφετηρία κάποιες δυσκολίες,αλλά φιλτράρεται μέσα από συναισθήματα που έχω,από κάτι που νιώθω να γεννιέται μέσα μου και όσο κι αν θέλω δεν μπορώ να το εξορίσω...Τι είναι αυτό;Ε,μεγάλα παιδιά είστε,δεν θα πω!Καταλαβαίνετε!!χαχα!Όταν λέω συναισθήματα τι μπορεί να είναι;Αίνιγμα.

Είπαμε τα φοβάμαι αυτού του είδους τα ανοίγματα,αλλά κάποτε κι εγώ θα μπω στη σειρά,θα κόψω το νουμεράκι μου και θα περιμένω.Μπορεί τώρα να εξυπηρετείται το νούμερο 5,για παράδειγμα,κι εγώ να έχω το νούμερο 50,αλλά κάποια στιγμή,ίσως και σε δυο,ή τρεις ή έξι ή οχτώ μήνες να έρθει κι η σειρά του νούμερου 50,να περάσει στο ταμείο και να λάβει τα χρεωστούμενα.Θα έρθει η ώρα μου,και θα βοηθήσουν πολύ την κατάσταση κάποιες ενέργειες που έχω βάλει μπροστά.Η καθυστέρησή τους με έχει κουρελιάσει τόσο καιρό.Γιατί κάποια στιγμή και η υπομονή μπορεί να σε προδώσει,αν και έχω αστείρευτη.

Το ταμείο και τα υπόλοιπα εννοείται είναι συμβολικά.

Πάντως μου χρωστάει η ζωή.Μου χρωσταέι χαρές και κάποια στιγμή θα τις γυρέψω πίσω.Μου τις στέρησε νωρίς.Αλλά δεν την φοβάμαι.Κάποις στιγμή θα έρθει κι η σειρά μου.Πως λέει και η λαική ρήση: Θα γυρίσει ο τροχός,θα ******* κι ο φτωχός. Σιγά μην φοβηθώ!Τίποτα και κανέναν.Μόνο με τις κατσαρίδες έχω ένα θεματάκι,εκεί σταματάνε οι φόβοι μου.Όλα τα άλλα,βαπτίζονται ανασφάλειες και αυστηρή αυτοκριτική.

Κάποια πράγματα,μη χειροπιαστά,που απλά υπάρχουν στη ζωή μου,μου δίνει απίστευτη χαρά η σκέψη τους.Απλά υπάρχουν στη ζωή μου και μου δίνουν χαρά,μόνο και μόνο η ύπαρξη τους.

Και επίσης,αν καμιά φορά το παίζω χαζή και ανήξερη,δεν σημαίνει ότι είμαι κιόλας.Είμαι λίγο μυστικοπαθής,δεν μιλάω εύκολα,επειδή είμαι διακριτική.Αλλά το μάτι μου παρατηρεί τα πάντα και με την πρώτη ματιά μπορώ να καταλάβω τι ρόλο παίζει κάποιος.Ρόλο όταν λέω,τον χαρακτήρα του.Σπάνια έχω πέσει έξω,κι αυτό σε περιπτώσεις τρομερά διπρόσωπων ανθρώπων.Ακόμα κι αν δείχνω ανεκτικότητα,είναι επειδή ελίσομαι,διπλωματικά και απεχθάνομαι εντάσεις και καυγάδες.Αλλά όχι ότι δεν βλέπω.

Γενικά το λέω.Στοιχείο μου είναι κι αυτό.Το διευκρινίζω γιατί μπορεί κάποιοι να το πάρουν προσωπικά.ΚΑΜΙΑ σχέση.

Μπορεί λίγα λόγια να σου δώσουν χαρά.Μπορεί κάτι που δεν περίμενες.Μια στιγμή που ήρθε τώρα και σε λίγο έχει γίνει παρελθόν.Μια στιγμή που ελπίζεις και δεν ξέρεις αν θα έρθει.Χαρά δίνουν όλα.

Ποτέ μου δεν ήθελα να ξέρω τι θα γίνει στο μέλλον.Προτιμούσα να έχω άγνοια.Έχει πιο ενδιαφέρον.Αν είναι ένα ωραίο βιβλίο και δεν το έχεις διαβάσει,μια ωραία ταινία και δεν την έχεις δει,αν σου πει κάποιος το τέλος,θα έχει το ίδιο ενδιαφέρον με το να το ανακαλύψεις μόνος;Όχι βέβαια.Έτσι πάω,ψαχουλεύοντας,στα τυφλά.Και μ'αρέσει αυτό!!Με εξιτάρει!!

Τραγουδάκι;Φυσικά!!

Αν κι έχω απεριόριστη υπομονή,αυτό το τραγούδι το αγαπάω ιδιαίτερα.

ΔΕΝ ΈΧΩ ΑΛΛΗ ΥΠΟΜΟΝΗ-Β.ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ