Μαύρο σύννεφο η σκέψη μου

απλώνει στα μάτια μου μπροστά

κι ο φόβος μεγαλώνει

το όνειρο σκορπά.

Μαύρο σύννεφο η σκέψη μου

θολώνει τη ματιά

την ψυχή μου παιδεύει

η ανασφάλεια την πόρτα μου χτυπά.

Πες μου πως, δείξε μου τον τρόπο

το όνειρο να σώσω

το μαύρο σύννεφο να διώξω μακριά.

Πες μου πως, δείξε μου τον τρόπο

η ελπίδα να ανθίσει

πριν να ‘ναι αργά.

Μαύρο σύννεφο η ματιά μου

σκοτείνιασε η σκέψη

πώς να δω καθαρά

βαδίζω στα τυφλά.

Μαύρο σύννεφο η ματιά μου

σκορπίζει η σκέψη

η ελπίδα δρόμο δεν βρίσκει

χωρίς ένα σημάδι,στα σκοτεινά.

ΥΓ1:Ποιήμα δικό μου.Γραμμένο στις σημειώσεις του κινητού(24/11/08)

ΥΓ2:Και όχι...Δεν είμαι μια αλλοπρόσαλλη διδυμίνα που αλλάζει τις διαθέσεις σαν πουκάμισα(καλά...το παραδέχομαι.Είμαι ασταθής,αλλά πάντα έχω λόγο για αλλαγή πορείας πλεύσης)

ΥΓ3:Το γράψιμο και η μουσική με ισορροπούν.

ΥΓ4:Πάντα όμως ο ήλιος θα μπαίνει,έστω κι από μια χαραμάδα...