(κείμενο από γράμμα αναγνώστριας γυναικείου περιοδικού,δεν έχω αλλάξει ούτε κόμμα)
Πρέπει να είμαι γλυκιά κι ευγενική, ταυτόχρονα όμως πρέπει να προσέχω σε ποιον μιλάω, γιατί ελλοχεύει πάντα ο κίνδυνος να με βιάσουν. Την επόμενη φορά που θα με ρωτήσει κάποιος τι ώρα περνάει το λεωφορείο, θα τον ψεκάσω με το pepper spray στα μάτια και καθώς αυτός θα σφαδάζει μάλλον τυφλωμένος, θα τον κοπανήσω με την Gucci τσάντα στο κεφάλι ωρυόμενη όλο χάρη: ‘’Βοήθεια, βιασμός’’. Μετά θα συνεχίσω να είμαι γλυκομίλητη, αξιαγάπητη και τρυφερή σαν καρδιά ενός μαρουλιού.
Αν βρω άντρα με σώας τα φρένας, που να μην τον έχω δείρει επειδή μου μίλησε, μετά θα πρέπει να κάνω τα παιδιά του. Σκαρφαλωμένη σε σκάλα θα κρεμάω τις φρεσκοπλυμένες κουρτίνες, με το ένα πόδι θα ανακατεύω το φαγητό που ξεσήκωσα από τον τσελεμεντέ- μα ποτέ δεν θα είναι καλό σαν της μαμάς του- και με το άλλο θα αλλάζω πάνα ευχόμενη να προλάβω να κάνω brazilian προτού γυρίσει στο σπίτι εκείνος.
Φυσικά πρέπει να έχω και μια δουλειά αξιοσέβαστη, που όμως να μην ξεπερνάει σε μισθό τη δική του, διότι θίγεται ο εγωισμός και εν τέλει ο ανδρισμός του.
Δυστυχώς, εγώ ποτέ δεν κατάφερα να περάσω ως ‘’γυναίκα- δηλητήριο’’ και σπάνια καταφέρνω να μην κάνω σαρδάμ όποτε με πλησιάζει κάποιος που μου αρέσει.
Με το ξεσκόνισμα δεν τα πάω καλά και το παστίτσιο δεν το πετυχαίνω.
Έχω τρία χρόνια να πάω κομμωτήριο, τα μαλλιά τα κόβω μόνη μου, δεν ακολουθώ τις τάσεις της μόδας, με αποτέλεσμα να μου λένε ότι μοιάζω πολλές φορές με πρόσφυγα, και με τη δίαιτα- αστραπή τα έκανα χάλια, γιατί αντικατέστησα το μισό καρότο και τις 2 ρώγες σταφύλι με μια μεγάλη lacta και μια πίτσα.
Η μαμά μου έπαψε να μου επισημαίνει να μην καμπουριάζω όταν κάθομαι και να μην μιλάω ‘’σαν νταλικέρης’’.
Οι θείες ελπίζουν ακόμα να με δουν νυφούλα σε ένα γάμο που δεν λένε να χωνέψουν ότι δεν θα γίνει και οι δύο single φίλες μου μου παίρνουν το κινητό για να μην στείλω κανένα γλυκανάλατο μήνυμα στο αγόρι όταν πίνω και τα πάντα μου φαίνονται γούτσου.
Τα καλά νέα είναι ότι δεν είναι λίγες οι γυναίκες που ζουν με δικούς τους κανόνες και όχι με του σαδιστή που εφηύρε τα καταραμένα εσώρουχα- λουριά και που τα πρέπει τους έχουν να κάνουν με την πρόοδο και την εξέλιξη των ανθρώπινων σχέσεων, τη δημιουργικότητα, την τέχνη και με πράγματα που έχουν όντως νόημα και σημασία.
Τα κακά νέα είναι ότι έχουν καλύτερο ντεκαπάζ από μένα. Φτού.
ΥΓ1(δικό μου, όπως και τα επόμενα):Συμφωνώ με όσα λέει η κοπέλα.Γενικά ζούμε σε μια κοινωνία που συγχωρεί πολλά στους άντρες και σχεδόν τίποτα στις γυναίκες.Ξέρω ότι όσοι άντρες διαβάσουν δεν θα συμφωνήσουν,αλλά δεν με πειράζει.Αποψη μου είναι άλλωστε.Για παράδειγμα,ένας άντρας στα 40,όχι ιδιαίτερα όμορφος,που έχει και λίγη κοιλίτσα,λιγότερα μαλλιά από ό,τι στα 20,είναι ανύπαντρος,θεωρείται ένας άντρας ώριμος,σε μια σχετικά καλή ηλικία για δημιουργία.Μια γυναίκα στην ίδια ηλικία,όχι ιδιαίτερα όμορφη,με λίγα παραπάνω κιλά,ανύπαντρη,θεωρείται ήδη ότι έχουν περάσει τα χρόνια,''έχασε το τρένο'',και ''ποιός θα την πάρει για γυναίκα'',και πολλά άλλα διόλου κολακευτικά σχόλια που συνοδεύουν την παρουσία της.Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι κι οι άντρες δεν υφίστανται πίεση,αλλά αυτή έχει να κάνει κυρίως με τα επαγγελματικά,δεν συγχωρείται άντρας να μην δουλεύει και να δουλεύει η γυναίκα του,και μάλιστα να αμοίβεται και καλύτερα.
ΥΓ2:Όλα αυτά φυσικά δρουν υπόγεια και υποσυνείδητα.Είναι στερεότυπα που δύσκολα ξεριζώνονται.Δείχνουν πόσο πίσω είμαστε από άλλες κοινωνίες.Βέβαια ,συγκριτικά πχ με κράτη της Αφρικής ή και κάποια της Ασίας,όπου η ζωή μιας γυναίκας δεν αξίζει τίποτα,εδώ είμαστε έτη φωτός μπροστά...
ΥΓ3:Για όποιον απορεί γιατί ασχολούμαι με τέτοια θέματα,μην ξεχνιόμαστε:είμαι Κοινωνιολογος!χαχα!Φυσικά αυτό είναι σύντομο ανέκδοτο,αν δεν υπήρχε το πτυχίο στον τοίχο,κι εγώ ακόμα θα το είχα ξεχάσει.
ΥΓ4:Τελικά ισχύει το ''μάθε τέχνη κι άστην, κι αν πεινάσεις πιάστην''.Όσο είμαι εδώ,φροντίζω να μαθαίνω όσο το δυνατόν περισσότερα.Θα αρχίσω μαθήματα ψηφιδωτού.(γέλασε κανείς;)
ΥΓ5:Φωτογραφία άσχετη.Ήθελα κάτι αστείο.Για όποιον θέλει μεάφραση,γράφει ή τουλάχιστον προσπάθησε να γράψει ''γυναικεία''.
ΥΓ6:Για όποιον δεν βαριέται και θέλει,ας ρίξει και μια ματιά στο άλλο μου μπλογκάκι.Το έχω σαν link στην δεξιά πλευρά μαζί με τα υπόλοιπα link.
YΓ7:Τα υστερόγραφα πιάνουν πιο πολύ χώρο από το κείμενο.χαχα!
5 σχόλια - Στείλε Σχόλιο
αγάπη ελπίδα ζωή ταξίδι αλλαγή αναμνήσεις σκέψεις γνώσεις παράξενα σοφίες δημιουργία διάφορα στιγμές ευχές χαρά χαμόγελο όνειρο ιδέες νοσταλγία συμπεράσματα συνταγές συνταγή ανέκδοτα φιλία θυμός μοναξιά ιστορία λιμάνι ψυχή λέξεις Μουσική παραμύθι περι ζωής μουσικής φιλίας έρωτα χαμόγελου ποιήμα σιωπή πιστεύω συμπέρασμα χιούμορ χιουμορ ζωγραφική συμβουλές τραγούδια ταινία ταινίες γάμος μετακόμιση παρέα ευτυχία χρήσιμα site ψηφιδωτό στιγμες