Νότες από το ακορντεόν μου…

Ταιριάζουν με τη συννεφιά των ματιών μου…

Ταιριάζουν με τη συννεφιά του ουρανού έξω από το παράθυρο σου…

Τραγούδια στη σειρά…

Η λα πιάνει από το χέρι τη Ντο και μαζί με τη μι κάνουν παρεούλα. Φτιάχνουν μινόρε συγχορδία. Όπως το βλέμμα μου… Μινόρε συγχορδία κι αυτό. Βάφει γκρίζο όπου πέφτει.

1.Oh tonight you killed me with your smile so beautiful and wild so beautiful and wild

2. Strawberries cherries and an angel's kiss in spring
My summer wine is really made from all these things

Take off your silver spurs and help me pass the time
And I will give to you summer wine
Ohhh-oh summer wine

3. Γεννήθηκα στο βλέφαρο του κεραυνού,
σβήνω κυλώντας στα νερά.
Ανέβηκα στην κορυφή της συννεφιάς
σαλτάροντας με τις τριχιές
του λιβανιού,
πήρα το δρόμο της σποράς.

Κοιμήθηκα στο προσκεφάλι
του σπαθιού,
είχα τον ύπνο του λαγού.
Αγνάντευα την πυρκαγιά
της θεμωνιάς
αμίλητος την ώρα της συγκομιδής,
πήρα ταγάρι ζητιανιάς.

Αντάμωσα τον χάρο της ξερολιθιάς,
το άλογο στ' αλώνι να ψυχομαχεί,
πήρα ταγάρι ζητιανιάς.

4.όσο βαρούν τα σίδερά αμαν αμαν

Βαρούν τα μαύρα ρούχα

Γιατί τα φόρεσα κι εγώ, αμαν αμαν,

για μιαν αγάπη που ‘χα.

5.Και μετά δεν μιλάμε πολύ

Γιατί το όνειρο ζει στη σιωπή

με το βλέμμα στους περαστικούς

να ‘χα χίλιες σιωπές να ακούς.

6.Να αγαπάς τα βουνά και τα πέλαγα

Τους γνωστούς και τους άγνωρους τόπους

τα πουλιά, τα λουλούδια ,τα σύννεφα

και πολύ να αγαπάς τους ανθρώπους.

7.Μάτια που δεν βλέπονται γρήγορα λησμονιούνται

μου πες κάποιο βράδυ με παράπονο θολό

οι έρωτες καρδιά μου δεν πεθαίνουν μα κοιμούνται

για να μπορούν κρυφά να κοροιδεύουν τον καιρό.

8. Όσες κι αν χτίζουν φυλακές
κι αν ο κλοιός στενεύει
ο νους μας είναι αληταριό
που όλο θα δραπετεύει

Σαν αερικό θα ζήσω
σαν αερικό

9. Μ' ένα όνειρο τρελό
όνειρο απατηλό
ξεκινήσαμε κι οι δυο μας
και στου δρόμου τα μισά
σβήσαν τ' άστρα τα χρυσά
ξαφνικά από τον ουρανό μας

10. Θάλασσα πλατιά
σ' αγαπώ γιατί μου μοιάζεις
θάλασσα βαθιά
μια στιγμή δεν ησυχάζεις
λες κι έχεις καρδιά
τη δικιά μου την μικρούλα την καρδιά

11. Χωματένιοι δρόμοι κλέφτες κι αστυνόμοι
κι ήσουν πάντα ο κλέφτης μάτια μου
κι όποτε σε πιάναν κλάματα με πιάναν
ράγιζε ο καθρέφτης μάτια μου

Χρόνια χελιδόνια που πετάξατε
πού ‘ναι η ευτυχία που μου τάξατε

12.Δεν θα δακρύσω πια για σένα

 Και μην ρωτάς για μένα…

13.Γιατί το τραγούδι αυτό

Πάντα να λέει δεν μπορώ

Γιατί κι εσύ με σπρώχνεις στο γκρεμό

Δεν σε συγχωρώ, δεν σε συγχωρώ.

14.Τι είναι αυτό που μας ενώνει

Μας χωρίζει, μας πληγώνει,

Είναι ο χρόνος που τελειώνει

Και ξανά μένουμε μόνοι…

15. Αγάπη που 'γινες δίκοπο μαχαίρι
κάποτε μου 'δινες, μόνο τη χαρά
μα τώρα πνίγεις τη χαρά στο δάκρυ
δε βρίσκω άκρη, δε βρίσκω γιατρειά.

Ο Ξυλούρης μπλέχτηκε με τους Reamonn, κι ο Θαλασσινός με τους Πυξ λαξ. Κι ύστερα ο Χατζιδάκης κι η Μελίνα δίπλα στο πιάνο, μέσα στο απατηλό όνειρο του  Κόκοτα και πιο πέρα η Αλεξίου να μετράει τα χρόνια που φεύγουν σαν  χελιδόνια. Κι η Κανά με τον Πασχαλίδη ακούν τις χίλιες σιωπές  της Τσαλιγοπούλου και πίνουν summer wine που σερβίρουν ο ville Valo με τη Natalia Avelon.

Εσύ άραγε τι με κέρασες; Σφηνάκια ελπίδας ή σφηνάκια καταστροφής; Σφηνάκια χαράς ή σφηνάκια καταιγίδας; Κατάρα ή ευχή; Γέλιο ή δάκρυ; ή όλα αυτά μαζί;

Oh,oh summer wine…