Φίλοι.

Μουσική.

Γέλια.

Φαγητό.

Τούρτα.

Ευχές.

Τραγούδι.

Κιθάρα.

Όμορφες στιγμές...

Ένιωσα ότι έχω ανθρώπους δίπλα μου. Ίσως και πρώτη φορά να το ένιωσα σε αυτό το βαθμό.

Πολλές φορές είμαστε κλεισμένοι και εγκλωβισμένοι στα θέλω μας που δεν πραγματοποιούνται και δεν μπορούμε να δούμε καθαρά. Θολώνει η κρίση μας. Δεν βλέπουμε ότι υπάρχουν άνθρωποι στη ζωή μας που είναι δίπλα μας ό, τι κι αν συμβεί. Που θα είναι δίπλα στη χαρά μας.

Εγώ έτσι ορίζω τη φιλία. Να χαίρεται ο φίλος με τη χαρά μας. Να είναι δίπλα.

Στη λύπη αρκετοί μπορεί να είναι. Να σου κρατάνε το χέρι. Από λύπηση ή από οτιδήποτε άλλο. Με διάθεση μαμάς. Να δείξουν τρυφερότητα σε έναν άνθρωπο που βασανίζεται.

Στη χαρά όμως ποιος στέκεται;

Ε, λοιπόν εγώ στη χαρά μου θέλω να έχω δίπλα τους φίλους μου. Να μοιραζόμαστε.

Όπως εχθές.

Δεν μπορώ πλήρως να εκφράσω κάποια συναισθήματα.

Κάποιοι άνθρωποι που ξέρω λίγο αλλά νιώθω δίπλα μου.

Μαγικό αλλά υπαρκτό.

Νιώθω ευλογημένη. Από όλες τις απόψεις.

Κι αλλάζω τις προτεραιότητες. Γιατί αξίζει να το κάνω.

Όταν ''η αγάπη είναι απάτητη γη'' η φιλία είναι ένα λουλούδι χωρίς αγκάθια. Ένας τόπος ξεκούρασης της ψυχής. Η μόνη αξία που έχουμε και μπορεί να κρατήσει για πάντα.

Ο έρωτας; Δεν πιστεύω και πολύ σε αυτόν. Δεν τον απορρίπτω. Σε μεταμορφώνει. Αλλά κρατάει; Αυτό είναι το θέμα.

Γιατί μπορεί, διψασμένος να ανέβεις 1000 σκαλοπάτια, και στο 999 να συνειδητοποιήσεις ότι η πηγή που πίστευες ότι τρέχει ασταμάτητα το νερό, έχει στερέψει, λίγο πριν φτάσεις. Αναγκαστικά να κατέβεις. Που σημαίνει τι; Ότι κάποια θέματα ή τα έχεις ή όχι. Αν είσαι στο ‘’όχι’’, παύει να σε πληγώνει και κάτι.

Γιατί όσο πιο εύκολα καταλάβεις ότι γίνεσαι ευτυχισμένος με το να αγαπάς   ό, τι έχεις πολύ περισσότερο από το να έχεις ό, τι αγαπάς, τόσο καλύτερα.

Αυτό θα ευχηθώ στον εαυτό μου. Αυτό που έχω καταλάβει μέχρι την τελευταία μου σταγόνα.

Να αγαπώ ό, τι έχω.

Είναι το κλειδί της ευτυχίας και τώρα πια το κρατώ. Γερά, με τα δυο χέρια. Αφήνοντας ένα παρελθόν που ευχόμουνα να έχω ό, τι αγαπώ. Όταν δεν είναι εφικτό αυτό, το ζητούμενο είναι να είσαι αυτάρκης και ολιγαρκής.

Κι εγώ...Τον φίλεψα καλά...Χρόνια τώρα...Κάποια στιγμή θα φύγει...

Κάποια στιγμή τα ''όχι'' του θα γίνουν ''ναι''...