Ti en glicea tusi nifta ti en òria
C’evò è pplonno penseonta ‘ss esena,
c’ettù-mpi ‘s ti ffenestra-ssu, agàpi-mu
tis kardia-mmu su nifto ti ppena.

Lallarallarallallero…

Evò penta se sena penso,
jati sen, fsixi-mmu, ‘gapò,
ce pu pao, pu sirno, pu steo
‘s ti kkardia panta sena vastò.

Lallarallarallallero…

Kali nifta! Se finno ce peo,
plaia ‘su ti ‘vo pirta prikò,
ma pu-pao, pu sirno, pu steo
‘s ti kkardia panta sena vastò.

Lallarallarallallero…

Μα  'που πάω, ' που σύρνω, ' που στέ'ω,'σ τη καρδιά πάντα 'σένα βαστώ...

Καληνύχτα...Kalinifta...Buona notte...Good night...

Πάντα η νύχτα που πέφτει σαν δίχτυ με φυλακίζει...Στα σκοτάδια της,σκοτεινιάζει την ψυχή μου κάτι βραδιές σαν κι αυτή...Με την τόση σιωπή μέσα μου και την τόση κραυγή έξω μου...

Την νύχτα όλα είναι πιο δύσκολα...

Το ρολόι κολλάει και δεν λέει να ξεκολλήσει κι εγώ είμαι χρόνια τσακωμένη με τον ύπνο,ειδικά τις καλοκαιρινές νύχτες που έξω έχει 30 βαθμούς και μες το σπίτι μου 35 το ελάχιστο...

Πάντα  η νύχτα είναι πιο δύσκολη...

Κουράστηκα...

Βαρέθηκα...

Αγαπώ το καλοκαίρι αλλά...Αυτή η σιωπή των καλοκαιρινών βραδιών...Αυτή η μοναξιά...Όχι ότι τον χειμώνα είναι καλύτερα...Αλλά ίσως πονάει λιγότερο...Δεν ξέρω.Δεν μπορώ να πω με βεβαιότητα.

Τον άλλο μήνα θα είναι πιο δύσκολα ,σκέφτομαι...Και μ'αρέσει άδεια η Αθήνα τον Αύγουστο,την απολαμβάνω.Αλλά αυτή η σιωπή...Πως περνάει;

Κερνάω τραγουδάκια τη σιωπή μου.Να την καλοπιάσω.Αλλά δεν καταλαβαίνει τίποτα αυτή.Δύσκολη.Πολύ δύσκολη ρε παιδί μου...

Αύριο έρχεται μια νέα μέρα.Πιο φωτεινή.Αυτό μετράει.

Πλάι στη θάλασσα.Μπάνιο απογευματινό.Παραλία και κιθάρα.Παρέα και γνωριμίες.Χαμόγελα και λέξεις.Να σπάσει η σιωπή.Ελπίζω.

Αν περάσει η νύχτα...Αν την σπρώξω...

Θα πέσει η πανσέληνος στα νερά.Κι εγώ θα ψαρεύω ήχους να τους κρατώ όταν θα γυρίσω σπίτι.Ίσως να τους κρύψω στη θήκη της κιθάρας.Τον ήχο των φωνών,των άγνωστων φωνών.Για να μου κρατάνε παρέα τα άλλα βράδια,τα δύσκολα.

Kalinifta... Buona notte...