Τόσες μέρες στο σπίτι και το μυαλό μου γεμίζει σκέψεις και συμπεράσματα.Πρώτη φορά είναι,θα μου πεις;Κουβάρι έχω πάντα στο μυαλό.Σαν διδυμάκι,σκέφτομαι για δυο,τι να κάνουμε;χιχι!

1.Όλοι τείνουμε να έχουμε τα πάντα γύρω μας δεδομένα.Από τις καταστάσεις μέχρι τους ανθρώπους.

Όταν έχουμε υγεία την έχουμε δεδομένη,ότι θα την έχουμε πάντα.

Όταν έχουμε δουλειά,την έχουμε δεδομένη,ότι θα την έχουμε πάντα.

Όταν έχουμε σύντροφο,τον έχουμε δεδομένο,ότι θα τον έχουμε πάντα.

Σας έχω άσχημα νέα...Τίποτα δεν είναι δεδομένο.Κάθε μέρα παλεύουμε για όλα.

Για ρωτήστε και μένα...Κάτι ξέρω.Εχω κάνει τις άπειρες βλακείες και αν και είμαι άνθρωπος που δεν μ'αρέσει να μετανιώνω,ε,όλο και για κάτι μετανιώνω τον τελευταίο καιρό...Δεν εκτίμησα σωστά τις καταστάσεις.Πιστεύω ότι θα το διορθώσω όμως,που θα πάει...Είμαι αισιόδοξη!Ευχηθείτε μου καλή επιτυχία!Ευχηθείτε εσείς,στείλτε θετική διάθεση!Για καλό ειναι!Για να διορθώσουμε,τη βλακεία που κάναμε,απο κοινού,κι εγώ κι εκείνος...

Η βιασύνη είναι κακός σύμβουλος...Σας μπέρδεψα;Άλλο τόσο μπερδεμένη είμαι κι εγώ,κι ακόμα περισσότερο,αν και τείνω να ξεμπερδευτώ και να δω καθαρά τις καταστάσεις.

Σωστά το λέει το τραγούδι "αν δεν υπάρχει απόσταση πως να σε πλησιάσω".Κάτι ξέρω κι εγώ πάνω σ'αυτό...

Αυτές τις μέρες ήμουνα σπίτι,με ένα στομάχι φιογκάκι,να έχει φτάσει στην πλάτη,χάλια,τρεις μέρες με εντελώς άδειο στομάχι,και σκεφτόμουνα αυτό το πράγμα,ότι τα έχουμε όλα δεδομένα.Υγεία να έχουμε να λέμε.Όλα τα άλλα τα φτιάχνουμε.ΌΛΑ όμως!Στο χέρι μας είναι.Μην σας φοβίζει τίποτα.Θέλει και λίγο ρίσκο η ζωή.Από το βόλεμα του δερμάτινο καναπέ μας δεν γίνεται τίποτα.

Και την δουλειά δεδομένη την έχουμε.Όσοι δουλεύουν γκρινιάζουν ότι βαριούνται να πάνε,κι όταν τη χάσουν αυτή τη δουλειά,γκρινιάζουν που κάθονται σπίτι άνεργοι.Να λέμε να έχουμε δουλειά.Ωραίο πράγμα είναι η ανεργία;Κανείς δεν την κάνει ευχάριστα τη δουλειά.Αν η δουλειά ήταν ευχάριστη,δεν θα μας πληρώναν να την κάνουμε,θα ήταν χόμπι.Όταν δεν μας αρέσει μια δουλειά και μας δημιουργεί τόσο άσχημα συναισθήματα,ψάχνουμε κάτι άλλο.Μην μας φοβίζει τίποτα.Σας το λέω εγω που τους μισούς μήνες του χρόνου ψάχνομαι.Γιατί δεν έχω βρει κάτι να ταιριάζει στην ανήσυχη φύση μου.Αλλά όσο δουλεύω,είμαι εκεί,στην ώρα μου,απόλυτα υπεύθυνα.

2.Όταν έχω κάτι κανονίσει,μια έξοδο,μια βόλτα,με μια φίλη ή φίλο,λες και όλοι οι υπόλοιποι φίλοι μου το κάνουν επίτηδες,εκείνη ακριβώς τη μέρα να με θυμούνται,μετά από καιρό,να θυμούνται ότι υπάρχω κι εγω,και να μου λένε να βγούμε,και έτσι να καταλήγω με 5-6 προτάσεις για έξοδο και τα νέυρα μου κρόσσια.Νευριάζω,για τον απλούστατο λόγο ότι μπορεί επί μια εβδομάδα να είμαι ολομόναχη στο σπίτι και κανείς να μην έχει το χρόνο να συναντηθούμε και να τύχει την ίδια μέρα,όλοι ξαφνικά να βρουν το χρόνο και να με θυμηθούνε και τι να κάνω κι εγώ η καημένη που δεν θέλω να κακοκαρδίζω κανέναν;Θα κόβω νουμεράκια προτεραιότητας.Μήπως είναι συνενοημένοι για να με εκνευρίζουν;Είναι αποδεδειγμένο,μόλις πάω κάτι να κανονίσω,τότε όλοι με θυμούνται,για να μην ξέρω που να πρωτοπάω,και μπορεί μετά,την επόμενη μέρα και για άλλες 5-6 μέρες,να ειμαι στο σπίτι ολομόναχη και να μην χτυπάει ούτε τηλέφωνο.Γκρρρ...

3.Ως άμεσο ακόλουθο του (2) από πάνω,όλοι έχουν την τάση να μου προτείνουν έξοδο την τελευταία στιγμή,κάτι που με θυμώνει,γιατί μου δείχνει ότι με έχουν δεδομένη,ότι κάθομαι και περιμένω.Έχουν το σκεπτικό ''η Αυγή είναι πάντα σπίτι,ξεμείναμε χωρίς παρέα,ε,ας της πουμε να πάμε κάπου,για να μην μείνουμε μόνοι μας''.Δεν είμαι δεδομένη.Εντάξει,μπορεί να είμαι ελαφρώς σπιτόγατα,αλλά αν είχα ευκαιρία να βγω,δεν θα έμενα μέσα.Αν πχ είχα ένα αμάξι,και είχα και καλύτερη οικονομική κατάσταση,θα είχαν ξεχάσει και τη φάτσα μου!Δεν θα με έβλεπε το σπίτι.Αλλά κάνω υπομονή."θα γυρίσει ο τροχός,θα ******* κι ο φτωχός!"Ε,έτσι είναι!Πως να το κάνουμε!

Εκτός των άλλων είμαι απόλυτα αυτόφωτη σε αντίθεση με τους περισσότερους ετερόφωτους.Αν δεν βρω παρέα,δεν κάθομαι σπίτι να κλαίω την μοίρα μου.Πάω και μόνη μου κάπου.Αν περίμενα πάντα να βρω παρέα...Ζήτω που καήκαμε...Θα είχα χρόνια πχ να κάνω διακοπές ή να πάω σε συναυλία.Πάω μόνη.Απλούστατο.Μια χαρά περνάω.Απόλυτη ελευθερία να πηγαίνω όπου θέλω, ό,τι ώρα θέλω, να βγάζω τις φωτογραφίες μου, και να είμαι ήρεμη, στις διακοπές.

4.Από τότε που ήρθα σε αυτό το σπίτι,η διάθεση μου είναι σαφώς καλύτερη,ξεκόλλησα από τις μίζερες καταστάσεις όσο ζούσα(?) στο άλλο σπίτι.Ζούσα;Μάλλον επιβίωνα.

Κάθε φορά που πάω στους γονείς μου και πάω σε αυτή την περιοχή,νομίζω ότι πάω σε τριτοκοσμική χώρα.Με πιάνουν τα νεύρα μου που κάθομαι μισή ώρα στις νησίδες να περάσω απέναντι,με τόση κίνηση,που περιμένω τις συγκοινωνίες μισή ώρα,και τόσα άλλα,που θέλω σελίδες ολόκληρες να απαριθμήσω.Αν θέλετε να εκδικηθείτε κάποιον,ο πιο επώδυνος τρόπος εκδίκησης είναι να πάει να μείνει στην παλιά μου γειτονιά.Θα σας εκλιπαρεί για έλεος!

Μόλις ήρθα εδώ,όλα άλλαξαν.Και μέσα μου και γύρω μου.Δεν μπορεί να είναι τυχαίο.

Θέλω να καταλήξω ότι η αλλαγή,είναι πάντα κάτι καλό.

5.Άρχισα να στέλνω βιογραφικά.Όχι ότι είχα καμία απάντηση.Τίποτα.Έστειλα mail σε διάφορες εταιρίες,σε καταστήματα.Μηδέν εις το πηλίκον.Δεν πειράζει.Από υπομονή...Να φάνε κι οι κότες!Αστείρευτη.Δεν βιάζομαι.Αν και όπως πάω σε λίγο καιρό δεν θα ψωνίζω,δεν θα τρώω,για να πληρώνω λογαριασμούς,κοινόχρηστα και τέτοια.

6.Αυτό που έλεγα για το καινούριο σπίτι,που έχω καλύτερη διάθεση,έχει άμεση σχέση με το ότι δεν γράφω πια τόσο συχνά στο blogaki μου.Είναι όπως και με τα τραγούδια,με τους στίχους,γράφεις πάντα όσο είσαι χάλια.Την λύπη θες να εξωτερικεύσεις,την χαρά έχεις ανάγκη να την ζήσεις.Ούτε στίχους πια δεν γράφω.Ούτε εδώ γράφω τόσο συχνά.Άρα το θεωρώ καλό σημάδι.Εδώ καλά-καλά δεν μπαίνω τόσο πολύ για σερφάρισμα στο ιντερνετ.Καλό σημάδι το θεωρώ κι αυτό.

7.Νωρίς έπιασε η ψυχρούλα...Κρίμα...Νωρίς σταματήσαμε τα μπάνια...Εδώ το σπίτι έχει πιο νορμάλ θερμοκρασίες.Στο άλλο ακόμα θα κοιμόμουνα ξεσκέπαστη,εδώ ήδη σκεπάζομαι με σεντονάκι.

8.Θέλω να μάθω ένα σωρό πράγματα και φέτος,τρέχουν ένα σωρό σεμινάρια,και δεν μπορώ να γραφτώ λόγω οικονομικών.Γκρρρρ...Τα νεύρα μου.Στο ωδείο πάντως θα εξακολουθήσω να πηγαίνω.Πήγα προχθές και τα είπαμε με τη δασκάλα μου και θα πηγαίνω 2 φορές το μήνα,από δυο ώρες.Ηλεκτρική αποκλειστικά φέτος.

9.Τελικά όλα είναι σχετικά.Θεωρητικά απέχω πολύ περισσότερο τώρα από το ωδείο παρά από το παλιό σπίτι.Κι όμως...Σχετικό είναι.Την Παρασκευή το μεσημέρι,ξεκίνησα 3 η ωρα, η οποία είναι από τις χειρότερες ώρες να διασχίσεις το κέντρο,λόγω κίνησης.Βρήκα αμέσως λεωφορείο εδώ στην περιοχή μου,όπως πάντα.Σε 20 λεπτά ήμουνα Σύνταγμα.Βρήκα σχετικά γρήγορα και τρόλει για την Κυψέλη.Στις 3.50 ήμουνα στην πλατεία Κυψέλης και ανηφόρισα,δεν φαινόταν τίποτα να έρχεται και βαριόμουνα να περιμένω για 2 στάσεις.Η δασκάλα μου απόρησε πόσο γρήγορα πήγα!Στο γυρισμό όμως,που θεωρητικά το Γαλάτσι είναι δίπλα στην Κυψέλη,έκανα μια ώρα να πάω!Έχασα το λεωφορείο και αυτά τα λεωφορεία δεν είναι να τα χάσεις.Μετά τρως τιμωρία.Μαρτύριο.Έτσι έφυγα 4.30 από το ωδείο και πήγα στους γονείς μου 5.30...Έλεος δηλαδή!Πόση ώρα φυσικά στεκόμουνα και στην νησίδα,βρίζοντας,για να περάσω απέναντι.Τα 10 λεπτά τα τρως εκεί,μες το νερό.Στάνταρ.Είπαμε,αυτό το μέρος είναι αν θες να εκδικηθείς κάποιον.Τόπος εξορίας.

10.Η φωτογραφία είναι από ένα συντριβανάκι πίσω από το σπίτι μου.Το ανοίγουν το βράδυ,φωτίζεται,και είναι πολύ όμορφο!Μέτρησα στο τετράγωνο που μένω 5 παρκάκια.Αυτά σε μικρή απόσταση από το σπίτι μου.Λιγο πιο πέρα έχει άλλα τόσα.Όλο αυτό το πράσινο μου φτιάχνει απίστευτα τη διάθεση.Βγαίνεις μια βόλτα και κάθεσαι να ξεκουραστείς στα παγκάκια.Έχω επίσης κοντά μου κάδους ανακύκλωσης.Σημαντικό κι αυτό.

Τραγουδάκι;

Αυτές τις μέρες έμεινα σπίτι αναγκαστικά που ήμουνα άρρωστη και έβλεπα όλο Ελληνικές ταινίες γιατί δυσκολευόμουνα να παρακολουθήσω ξένες.

Τραγουδάκι από κει λοιπόν:

Πολυαγαπημένο....

ΥΓ:Στο επόμενο post χρωστάω ακόμα ένα πολυ ωραίο τραγούδι.Δεν ξέρω να βάζω ούτε πάνω από μια φωτογραφία ούτε πάνω από ένα βίντεο.Μπορεί κάποιος να μου δώσει τα φώτα του;;