Κλείνω τα μάτια…

Βυθίζομαι στην αγκαλιά του Μορφέα…

Σε καλώ… Όπως πάντα… Με τη σκέψη μου… Τη σκέψη μου που είναι δίπλα σου συνέχεια. Αν ήταν παρουσία δεν θα έμενες μόνος δευτερόλεπτο.

Κρατώ κρυφές τις σκέψεις μου… Από μένα, από σένα… Δεν θα τολμούσα να σου φανερωθώ… Φοβάμαι… Δεν θέλω να σε χάσω. Ποτέ.

Η αγάπη έχει δύναμη… Έστω κι από μακριά μπορεί και να την νιώθεις… Δεν ξέρω. Θέλω να το πιστεύω. Ότι σε συντροφεύει.

Τα βλέφαρα μου κλειστά.

Κι έρχεσαι… Στο όνειρο…

Στέκεσαι δίπλα μου. Με κοιτάς με αυτά τα μάτια τα σκούρα σαν τη νύχτα που απλώνεται έξω. Ένα βλέμμα παράξενο. Βαθύ.

Δεν μιλάς.

Κάθεσαι στην καρέκλα μου. Κοιτάζεις την άσπρη οθόνη. Σαν να θες να ανακαλύψεις μυστικά. Αλλά μάλλον σε λάθος σημείο κοιτάζεις… Στα μάτια μου υπάρχουν όλα. Ζωγραφισμένα. Μικρά γαλάζια μυστικά…

Μιλάω συνεχώς… Για να σε απασχολώ. Να σε αποσυντονίσω… Από αμηχανία… Δεν κάθομαι κοντά σου.

Εσύ μιλάς με σιωπές… Όσο σωπαίνω εγώ με λέξεις.

Έρχεσαι κοντά μου.

Θες να με βασανίσεις…

Με αρπάζεις απ ‘τη μέση. Τα χείλη σου πλησιάζουν επικίνδυνα. Δεν μου χαρίζεις το φιλί σου όμως. Μιλάς τώρα.

‘’Μια σου και μια μου’’, σκέφτεσαι. ‘’Τώρα μιλάω εγώ’’.

Τώρα σωπαίνω εγώ όμως.

Διψάω τόσο κι εσύ είσαι η πηγή. Δεν μ’ αφήνεις να ξεδιψάσω.

Σε κοιτάζω και το πρόσωπο σου είναι αλλιώτικο. Μου κάνει εντύπωση αυτό. Σαν να είσαι άλλος άνθρωπος.

Εξακολουθείς να μην μου χαρίζεις τα χείλη σου…

Εξακολουθώ να διψάω…

Κι όπως πάντα συμβαίνει, η στιγμή παγώνει, κι εγώ ξυπνάω…

Ούτε στο όνειρό μου δεν σ’ έχω φιλήσει… Ούτε εκεί…

Διψασμένη ξυπνώ…

Με ένα τραγούδι να σιγοψιθυρίζω.

Πλήρης.

Που έστω για λίγο σε είχα κοντά μου.

Ξεχνιέμαι με τις δουλειές. Θέλω να ξεχνιέμαι. Θέλω να χάνομαι. Πάντα. Πιο πολύ από το να βρίσκομαι, θέλω να χάνομαι…

Πάντα όλα αρχίζουν όμορφα και τελειώνουν με υγρά μάτια…

Αχ και να άλλαζε κάποτε αυτό…

Ας είχα μια ευκαιρία…

Δεν ζητάω πολλά… Μια ευκαιρία στον παράδεισο να πάω… Τι ζητάω… Πότε ζήτησα πολλά για να ζητήσω τώρα;

Αλλά είναι παράδεισος να μοιράζεσαι. Χαμόγελο και χαρά θέλω να βγάλω απ’ το καλάθι μου και να σου χαρίσω. Μόνο χαμόγελα και χαρά. Για να ‘σαι ευτυχισμένος. Για να βλέπω το χαμόγελο σου.

Χύμα στο κύμα είμαι και με παρασέρνει… Θα βάλω τη ζωή μου σε τάξη κάποτε; Εσύ θα με βοηθήσεις και το ξέρω. Να πάψω πια να αιωρούμαι… Να με σπάει ο άνεμος, καλάμι που γέρνω στο πέρασμα του.

Κι εσύ… Χώμα, φωτιά, νερό, άνεμος… Τα πάντα.

Μέσα μου υπάρχεις…

Όνειρο ήτανε…