Ο Αντίοχος, γιος ενός εκ των στρατηγών του Μ. Αλεξάνδρου, ερωτεύθηκε τη νεαρή μητριά του. Το βάσανό του μεγάλο. Τα αισθήματά του ηφαίστειο, μα έπρεπε με κάθε τρόπο να παραμείνουν κρυφά. Αυτό τον αρρώστησε βαριά. Κανένας γιατρός δεν μπόρεσε να βρει κάτι που να δικαιολογεί την αρρώστιά του. Κάποια στιγμή, όμως, διαπιστώθηκε πως η κατάστασή του χειροτέρευε όταν η όμορφη και νεαρή μητριά του έμπαινε στο δωμάτιό του. Τότε η καρδιά του άρχιζε να χτυπά τρελά, δυσκολεύονταν να αρθρώσει λέξη, ψεύδιζε έντονα, τον περιέλουζε κρύος ιδρώτας και το πρόσωπό του γίνονταν κατακόκκινο. Μετά από τις διαπιστώσεις αυτές, οι γιατροί του μπόρεσαν με βεβαιότητα να διαγνώσουν  πως η ασθένειά του ήταν…«Έρωτας»!

Η Α. ήταν μια όμορφη, μα ντροπαλή και χαμηλών τόνων κοπέλα. Ένα χρόνο κράτησε η ετοιμόρροπη σχέση της, πριν ο καλός της την εγκαταλείψει. Αίφνης, η χαμηλών τόνων ντροπαλή κοπέλα μετατράπηκε σε αφηνιασμένη μέγαιρα χωρίς όρια. Εισέβαλε στο χώρο όπου αυτός εργάζονταν δημιουργώντας σκηνές απείρου κάλλους, εμφανίζονταν έξω από το διαμέρισμα που έμενε η νέα σύντροφός του, απειλώντας, προκαλώντας και παρακαλώντας, φθάνοντας έτσι στο τελευταίο σκαλοπάτι εξευτελισμού και αυτοταπείνωσης. Τηλεφωνούσε οποιαδήποτε ώρα του 24ωρου και έστειλε γράμματα για τα οποία μετάνιωσε πολύ πικρά αργότερα.

Όσο περισσότερο αυτός αδιαφορούσε για αυτήν τόσο πιο ακραίες ήταν οι αντιδράσεις της. Στο τέλος, έπεσε σε πλήρη απάθεια, δεν μπορούσε πια να κοιμηθεί, δεν είχε κουράγιο να σηκωθεί από το κρεβάτι της και το μόνο που υπήρχε στις σκέψεις της ήταν Αυτός. Ντρέπονταν υπερβολικά για όλες τις υπερβολές της, αυτός της έλειπε αφόρητα, τον επιθυμούσε και νοσταλγούσε την κάθε τους στιγμή όσο ασήμαντη κι αν ήταν. Όταν, τελικά, ζήτησε βοήθεια, η διάγνωση ήταν «κατάθλιψη»….

Είναι γνωστό από πολύ παλιά πως ο έρωτας μπορεί να αρρωστήσει κάποιον, όχι μόνο εξαιτίας της έντονης ευφορίας που προκαλεί αλλά και εξαιτίας της απώλειας της πηγής έμπνευσής του. Ο καθένας μας αντιδρά διαφορετικά απέναντι σε έντονα φορτισμένες συναισθηματικά καταστάσεις, όπως, για παράδειγμα, ο αποχωρισμός. Είναι αποδεδειγμένο πως πρώιμες αγχογόνες καταστάσεις στη ζωή μας μειώνουν αισθητά την ικανότητά μας να μπορούμε να διαχειριζόμαστε αποτελεσματικά παρόμοιες εμπειρίες αργότερα στη ζωή. Μια συστηματική έκθεση σε τέτοιου είδους πρώιμες αγχογόνες καταστάσεις μπορεί να δημιουργήσουν ένα αντίστοιχο βιολογικό αποτύπωμα ευαισθησίας, π.χ. απέναντι σε έναν αποχωρισμό.

Η Α. έδωσε έναν πολύ σκληρό αγώνα απέναντι στην πολύ σοβαρή κατάθλιψή της. Στο τέλος όμως βγήκε νικήτρια. Το βασικό της πρόβλημα ήταν η εξάρτηση που σ΄αυτήν εκδηλώθηκε μέσω του έρωτά της για έναν άντρα. Θα μπορούσε κάλλιστα να είναι μια εξάρτηση από το αλκοόλ, τα ναρκωτικά, το τζόγο ή από εναλλαγές μεταξύ όλων αυτών.

Υπάρχει, όμως, και η άλλη όψη του νομίσματος που δεν είναι άλλη από αυτούς που αποφεύγουν, όπως ο διάολος το λιβάνι, να νιώσουν έντονα ερωτικά αισθήματα για κάποιον. Και οι δύο αυτές όψεις του νομίσματος αντιπροσωπεύουν τον ίδιο φόβο -τρόμο θα ΄λεγα- απέναντι στη συναισθηματική εξάρτηση και στο φόβο της εγκατάλειψης. Συμβαίνει αυτό που λέει το υπέροχο τραγούδι του Λιδάκη «…εγώ με την αγάπη μάλωσα…».