Η καλοκαιρινή αύρα δεν είναι μόνον αυτή που σου χαϊδεύει απαλά το πρόσωπο, κάνοντάς σε να κλείνεις τα μάτια και να ταξιδεύεις νοερά μαζί της για να συναντήσεις κι άλλες ομορφιές, ν΄αγγίξεις κι άλλα πρόσωπα, να χαϊδέψεις κι άλλα βελούδα…

Η καλοκαιρινή αύρα δεν είναι μόνον η καλοκαιρινή ανάσα της θάλασσας, η δροσερή αναζωογονητική πνοή της καθώς κοιτάς το απέραντο γαλάζιο, το άγγιγμα που ζωντανεύει ήρεμα τα πανιά κι αυτά, με τη σειρά τους, το όμορφο σκαρί που θέλει να ξαναπαίξει με τα κύματα…

Η καλοκαιρινή αύρα δεν είναι μόνον αυτή που έδωσε έμπνευση σε χιλιάδες ποιητές και στιχουργούς να σκαρώσουν όμορφες εικόνες και νοσταλγικές ιστορίες. Είναι και η μοναδικά βελούδινη φωνή της Νένας Βενετσάνου που σε παίρνει απ΄το χέρι για να σε περπατήσει σε όμορφα νησιώτικα καλντερίμια του Αιγαίου, σε δρομάκια με ατμοσφαιρικά ρετρό-καφέ του Παρισιού, σε στενά σοκάκια της Σεβίλλης και απέραντους ελαιώνες της Κόρντοβα, σε χωματόδρομους και έρωτες των παιδικών σου χρόνων αλλά και σε δικαιωμένες και αδικαίωτες αγάπες της ενήλικης ζωής…

Θέλω να μου μιλήσεις

για κείνη τη μάντρα του μικρού μας σχολειού

Θέλω να μου μιλήσεις

για τον πετροπόλεμο στην κάτω γειτονιά

Τ’ όνομά σου είχα γράψει ανορθόγραφα

σε τοίχο ολόλευκο στον Άγιο Τίτο

Τ’ όνομά σου είχα γράψει ανορθόγραφα

σε τοίχο ολόλευκο στον Άγιο Τίτο

Κι έφαγα της χρονιάς μου τότε

όχι για τα λάθη μα για την αγάπη μου…

Μουσική: Νένα Βενετσάνου

Στίχοι: Στέλλα Χρυσουλάκη