Με πόνεσαν τα πικρά σου λόγια, παλικάρι μου.

Κοντεύει να ξημερώσει. 

Ξεκίνησα να σου στείλω ένα γραφτό.   

Γιατί να σε στενοχωρήσω, σκέφτηκα,   

γιατί να σε γεμίσω τύψεις                                                                                                               

γιατί να σου χαλάσω τη μέρα που ξημερώνει;                                                                                     

Όταν οι λέξεις που πονούν αρχίζουν να μη χωρούν μέσα μου,                                                             

τις σφίγγω με τόση δύναμη που αρχίζουν να στάζουν.                                                                       

Δεν πειράζει, σκέφτομαι τότε,                                                                                                           

ούτως ή άλλως βρεγμένος από τα νύχια ως την κορφή είμαι…                                                     

Κοντεύει να ξημερώσει.                                                                                                                       

Μια καινούργια μέρα ξεκινά ή συνεχίζεται η προηγούμενη;                                                                 

Σε λατρεύω…

(Αφιερωμένο στον freddieKrueger που είναι τόσο ευαίσθητος όσο δεν θέλει να δείχνει...)