Σήμερα το απόγευμα,έτυχε να βρεθώ,για πρώτη φορά σε συνέδριο,σε χλιδάτο ξενοδοχείο,στην πλατεία Καραισκάκη.Σε ξενοδοχείο 5 αστέρων έχω ξαναβρεθεί(όχι να μείνω),σε κάτι διαγωνισμούς σταυρολέξων,μια φορά,σε ένα ξενοδοχείο στη Συγγρού.Έχω βρεθεί και στην πισίνα του Χίλτον,μια φορά(όχι να κολυμπήσω),για φαγητό μετά από γάμο(στο οποίο τραπέζι φάγαμε όλοι οι καλεσμένοι για 10 άτομα ο καθένας,τόση ποικιλία).Αλλά σε συνέδριο δεν έχω ξαναβρεθεί.

Αυτό το διοργάνωνε η παλιά μου δουλειά,το ΚΕΘΙ(Κέντρο Ερευνών για Θέματα Ισότητας).Καλά,δεν είναι ακριβώς παλιά μου δουλειά,τυπικά δεν έχουμε τελειώσει,εφόσον ακόμα δεν έχουμε πάρει όλα τα χρήματα,και δεν έχουμε κλείσει τα βιβλία.Μας στείλανε λοιπόν μέσω mail πρόσκληση.

Βασικά,ψιλοβαριόμουνα να πάω,ήμουνα σίγουρη ότι θα βαρεθώ με τόση ομιλία...Αλλά επίσης,εκτός από αυτό,δεν μου αρέσει καθόλου να κατεβαίνω Αθήνα,πόσο μάλλον εκεί,στη φωλιά του λύκου,όπου ο λιγότερο εγκληματίας που κυκλοφορεί,έχει σκοτώσει τη μάνα του...Σε όλο το δρόμο έβριζα.ΜΠΛΙΑΞ.Σιχάθηκα τον εαυτό μου.Ευτυχώς ήταν νωρίς,4 το μεσημέρι,μόλις νυχτώσει εκεί,σε τρώνε λάχανο...

Έφτασα και συνάντησα την κοπέλα που είμασταν μαζί στην ομάδα.Σύνολο 5 άτομα ήμασταν στην ομάδα,απόψε πήγαμε οι 4 από τους 5.

Αυτές οι στριφογυριστές πόρτες των ξενοδοχείων,νομίζω ότι θα μου έρθουν στο κεφάλι.

Κατεβήκαμε κάτω.Γράψαμε τα ονόματα μας και καθίσαμε σε έναν καναπέ.

Είχε καφέ,χυμό,μπισκοτάκια,και νερό,που ήπια-ως συνήθως-άφθονο.Είχε ένα τεράστιο βρυσάκι.Μάλλον ξέρανε ότι θα πάω και ότι πίνω πολύ νερό,και το φέρανε για να φτάσει για όλους.Για την ακρίβεια,δεν πίνω πολύ νερό,πίνω τόνους νερού.

Ήρθε και η ώρα να μπούμε.

Καθίσαμε σε ένα τεράστιο τετράγωνο τραπέζι-μάλλον πολλά ενωμένα τραπέζια-και είχαμε και μικρόφωνα desk,μπροστά μας.

Ήμασταν σχεδόν μόνο γυναίκες,εκτός από 3 άνδρες.Ο ένας μίλησε κιόλας.Ήταν επίσης δυο Γαλλίδες,η μια μίλησε κιόλας,ήταν Γαλλίδα βουλευτής,και ήταν και μια κοπέλα μεταφράστρια μαζί της.Ήταν επίσης δυο κυρίες από τη Φιλανδία,εκείνες μιλάγανε Αγγλικά και είχαν ακουστικά για να τους κάνουν μετάφραση από τα Ελληνικά.Ήταν και μια κυρία από την Κύπρο.Οι περισσότεροι,ένα μεγάλο ποσοστό,ήταν Ψυχολόγοι και Κοινωνιολόγοι.Είχα να βρεθώ με τόσους κοινωνιολόγους 9 χρόνια,από τότε που τέλειωσα στο Πάντειο.Η κοπέλα από την ομάδα μας,που είναι η μόνη που είχα επικοινωνία ως τώρα,έχει τελειώσει Ψυχολογία στο Πάντειο,αλλά είχε και άλλο ένα πτυχίο παιδαγωγικής.Καλή κοπέλα,από την αρχή την συμπαθούσα.

Τελικά επί δυο ώρες ήμασταν μέσα,μιλήσανε διάφοροι-κυρίως διάφορες-και είχανε και προτζέκτορα,προβολή κάποιων στοιχείων.Ενδιαφέροντα όλα,αλλά γενικά βαριέμαι να κάθομαι επί δύο ώρες,χωρίς να κάνω κάτι.Με πιάνει νευρικότητα.Για οτιδήποτε να λέγανε.Μου είναι αδιανόητο να κάτσω σε καρέκλα 2 ώρες χωρίς να σηκωθώ και χωρίς να κάνω τίποτα.Με πιάνει νύστα,εκτός των άλλων.Αλλά γενικά,βαριέμαι εύκολα.Αυτό ισχύει για τα πάντα.Βαριέμαι εύκολα.Δυστυχώς.Το ξέρω,αλλά δεν μπορώ να κάνω κάτι.Στοιχείο του εαυτού μου είναι.Κακό στοιχείο.Υπάρχουν φυσικά και πράγματα που δεν θα τα βαρεθώ ποτέ,πχ η μουσική.

Στο διάλλειμα τελικά,την ώρα που θα μπαίνανε πάλι μέσα,έφυγα.Ήταν ήδη 7.30 σχεδόν.Θα τελειώνανε στις 9 και μετά είχε δείπνο.Το θέμα ήταν ότι νύχτα εγώ στην συγκεκριμένη πλατεία,δεν περνάω να μου δίνουν εκατομύρια.

Ήταν κι αυτό μια εμπειρία.Περισσότερο για αυτό το λόγο πήγα.

Μια συλλογή εμπειριών είναι η ζωή.Τι άλλο;Ήρθαμε για να μαθαίνουμε και για να περνάμε όμορφα.Αν την φορτώνουμε με ευθύνες και με ''πρέπει'',την κάνουμε μια ατέλειωτη μιζέρια.

Αυτά από μένα.

Η φωτογραφία από το ξενοδοχείο,αν και η διάταξη των καρεκλών ήταν διαφορετική.

Παρακολούθησα απόψε αυτή την καταπληκτική ταινία,στο ΝΕΤ.Δεν την είχα δει ούτε τότε που βγήκε,ούτε αργότερα,αν και είχα ακούσει τα καλύτερα λόγια.

Ο Benigni έδωσε ρεσιταλ!Μου αρέσει αυτός ο ηθοποιός,μπορεί να μην είναι ένα απίστευτο ταλέντο,αλλά μου αρέσει,έχει έναν τρόπο παιξίματος,που σίγουρα βγάζει γέλιο.

Ευκαιρία ήταν,έκανα και εξάσκηση στα Ιταλικά.Βλέπω βελτίωση,έχω αρχίσει και καταλαβαίνω αρκετά,παρακολουθώ δορυφορική και βλέπω ότι τουλάχιστον μπορώ να καταλάβω για ποιο πράγμα μιλάνε.Είμαι ευχαριστημένη.

Επανέρχομαι.

Συγκινήθηκα στο τέλος της ταινίας...Τελευταία μέρα και σκοτώθηκε ο πατέρας...Τι κόλπα είχε σκαρφιστεί για να μην καταλάβει τίποτα το παιδί!Φαντασία!

Νομίζω από τις πιο ωραίες ταινίες που είδα τώρα τελευταία.Καιρός να βάζουν και τα κανάλια καμιά καλή ταινία.Έχουμε πήξει στα reality και στα  Α-talent show.Λένε πολλοί,την ΕΡΤ την πληρώνουμε.Εντάξει,σύμφωνοι,αλλά που και που βάζει κάτι εμφανώς πιο ποιοτικό από τα πρωινάδικα,τα Α-talent show, τα reality,και τις κουτσομπολίστικες μεσημεριανές εκπομπές.

Αυτή την ταινία πάντως θα την θυμάμαι για καιρό...

Πραγματικά,η ζωή μπορεί να είναι ωραία,ακόμα και όταν γύρω όλα καταρρέουν,αν εμείς αποφασίσουμε να την δούμε ωραία.Ξέρω ανθρώπους που αντικειμενικά δεν τους λειπει απολύτως τίποτα,ό,τι ζητούσαν πάντα το είχαν,και όμως όλη μέρα τρώγονται με τα ρούχα τους και όλα τους φταίνε.Ξέρω όμως και ανθρώπους που είναι ευχαριστημένοι με το πιο απλό πράγμα,που ξέρουν να χαίρονται τις μικρές χαρές της ζωής,κι ας μην έχουν απολύτως τίποτα.Μαντέψτε ποιοι από τις δυο κατηγορίες είναι ευτυχισμένοι...

Έκανα μια αναζήτηση για την ταινία και είδα ότι είχε πάρει τρια ΟΣΚΑΡ,ξενόγλωσσης ταινίας,μουσικής(ο Piovani) και Α'ανδρικού ρόλου(ο Benigni).Διάβασα επίσης ότι γυρίστηκε στην επαρχία του Αρέτσο(provincia di Arezzo) που ανήκει στην Τοσκάνη,κοντά δηλαδή στη Σιένα και την Φλωρεντία.

Η μουσική του Piovani απόλυτα αναγνωρίσιμη.

Να και ένα από τα τραγούδια.

ciao ragazzi!

BUONGIORNO PRINCIPESSA

Se canterai
Nella notte che non passa mai
Ti bacero
Sono belle le labbra che ridono

Se piovera
Con la pioggia anche il grano verra
Ti trovero
Ripescando la felicita.

Guarda lassu
La luna e tutta bianca e il cielo e tutto blu
E se anche tu ci sarai
Sara facile tutto vedrai
Ce la faro
Con la forza che ti rubero

E torneremo
A camminare per la via
E ogni stagione riavra la sua poesia.

Se finira
Questa notte di bassa marea
Andremo via
Ripescando la felicita.

Felicita
Andremo via

Κάτι γλυκό,ζητά ο ουρανίσκος,
απ' το πρωί ανάλατα, και ο καφές πικρός,
ζητάω λίγη ζάχαρη, κι ας πάρω το κιλό,
στα πρόσεχε αρρώστησα, θέλω κάτι γλυκό.

Ένα γλυκό χάδι, μια γλυκιά κουβέντα,
θέλω κάτι γλυκό, να είναι από σένα,
μια γλυκιά αγάπη, ένα γλυκό χάδι,
θέλω κάτι γλυκό κι ας είναι αυταπάτη.

Μικρή μου αγάπη,φορτωμένη τ' ασήκωτα,
είσαι πασιέντζα που δε βγαίνει με τίποτα,
ωωωωω ωωωω.

Ένα γλυκό χάδι, μια γλυκιά κουβέντα,
θέλω κάτι γλυκό, κι ας είναι κι από σένα,
μια γλυκιά αγάπη, ένα γλυκό χάδι,
θέλω κάτι γλυκό, κι ας είναι αυταπάτη,
κι ας είναι αυταπάτη, κι ας είναι αυταπάτη,
ωωωωωωωω ωωωωωωω θέλω κάτι γλυκό.

Πότε πότε χρειαζόμαστε κάτι γλυκό!Να πηγαίνουν κάτω οι πίκρες!

Αυτή η σοκολατίτσα,σκέτη γλύκα!Με ήρωες του Ντίσνει.

Για μικρά παιδάκια,όπως εγώ!!χαχα!!

Σήμερα ήταν άλλη μια παράξενη μέρα.

Το πρωί πήγα στην Πλάκα,στο δεύτερο κτίριο της πρώην δουλειάς μου,μήπως και είχαν την επιταγή να μου δώσουν.Καλά,κάτι απαιτήσεις που έχω κι εγώ...Μόνο δύο εβδομάδες περάσανε που έδωσα την απόδειξη,δεν ξυστήκανε αρκετά σε αυτές τις δυο εβδομάδες,πως να προλάβουν οι καημένοι.

Βλέπω να έρχεται καταπάνω μου το πρόστιμο της εφορίας.Το ΦΠΑ πρέπει να δοθεί ως 31/10.Αυτοί στην εφορία,και σε παγκάκι να μένεις δεν θα σε λυπηθούν,θα έρθουν να σου ζητάνε λεφτά.Θα λυπηθούν εμένα που είμαι πάλι άνεργη;Αλλά πιο πολύ με νευριάζει που θα φταίει άλλος.Αν φταίω εγώ,να πληρώσω,αλλά να πληρώνω βλακείες άλλων,με εξοργίζει.

Θα δω τι θα γίνει...

Φεύγοντας από εκεί,συνάντησα αυτή την όμορφη γατούλα και μου έκανε χαρούλες.Πως γίνεται και όλα τα τετράποδα με συμπαθούν αμέσως;Τόσοι περνούσαν,εμένα ακολουθούσε.Μάλλον μυρίζω από τις γατούλες του πάρκινγκ,που τρίβονται στα πόδια μου.Εχθές ο μαυρούλης,μπήκε στο πορτ-μπαγκαζ όταν το άνοιξε ο πατέρας μου.Λέει ο πατέρας μου ότι πρέπει να κυκλοφορούμε με friskies στην τσέπη για τα αδέσποτα.

Αργά το απόγευμα,είχα ωδείο.Πήγα 8 η ώρα στη στάση και περίμενα μέχρι τις 8.35!!!!!!!!!!Τίποτα δεν πέρασε.Έφυγα,δεν άντεξα,είχα αρχίσει να βήχω,από το καυσαέριο.Μόλις πάω σε αυτή τη στάση,αρχίζω συναυλία βήχα.Έχω πρόβλημα με το καυσαέριο.Πιο πολύ βήχω στο δρόμο από οπουδήποτε αλλού.Ούτε το Σάββατο με τόση τσιγαρίλα δεν έβηχα.

Αν είναι δυνατόν!!35 λεπτά στη στάση!!!Λες και ζούμε σε κανένα χωριό,ξεχασμένοι κι απ'το Θεό.Κι όλα αυτά σε μια συνοικία 15 λεπτά από το κέντρο της Αθήνας με το αυτοκίνητο!!Μας δουλεύουνε;Πλάκα κάνουν;Να χάσω εξαιτίας των ηλίθιων το μάθημα!!!!!Έχω αγανακτήσει.Μετά αναρωτιούνται,έχουν το θράσος να αναρωτιούνται,γιατί έχουμε πήξει στα αμάξια...Αν μένεις εδώ,πρέπει να έχεις ατσάλινα νεύρα.

ΒΑΡΕΘΗΚΑ να συγχύζομαι κάθε μέρα!!!!!!!!

28 Οκτωβρίου αύριο.

Πως να νιώσεις υπερηφάνεια,με την κατάντια της καθημερινότητας;Ντροπή είμαστε για αυτούς τους ανθρώπους που θυσιάστηκαν...Με λύπη το λέω...Αλλά ρε παιδιά,μας δουλεύουν μέρα νύχτα.Ένα μπάχαλο...

Το έχω ρίξει στις κωμωδίες,για να γελάω...Γιατί κάθε μέρα μας κλέβουν το γέλιο...Αλλά σιγά μην τους περάσει!Όσο μπορούμε αντιστεκόμαστε.POWER!!!

Τραγουδάκι;

ΒΡΩΜΙΚΟ ΧΡΗΜΑ

Διονύσης Τσακνής

Μην μου πείτε δεν είναι επίκαιρο και διαχρονικό...

Ώρες σιωπής...Τώρα,στο δωμάτιο μου.Η ώρα περνάει,αλλά δεν νυστάζω.Δεν πέρασε ούτε μια ώρα,που είχα μια τόσο μεγάλη και τόσο ευχάριστη παρέα.Γελαστή και κεφάτη.Κι εγώ το ίδιο.Αν και η φωνή μου όσο πάει οδεύει προς φαρυγγίτιδα μεριά,ελπίζω να της ανακόψω την πορεία και να μείνει στο βράχνιασμα.Αλλά,πέρασα όμορφα,χαλάλι...

Κι αυτοί...Εκεί,πάνω...Συγκάτοικοι στην τρέλα... Κάπου μπερδεμένοι ανάμεσα σε χακί άπλυτα και μπλε στολές.Να φτιάχνουν δικά τους παραμύθια. Να ταξιδεύουν το εγώ τους. Να θαμπώνονται από οτιδήποτε γυαλίζει, αλλά στο ένα κομμάτι ψωμί να επιστρέφουν. Αγγελοι που τους διώχνουμε αν δεν έχουν νέα ευχάριστα να πουν.Καλύτερα να μην μας πουν κανένα...

Πέντε φωνές επι σκηνής.Υπέροχες.Μπλέκονται οι γενιές.

Και το φιλαράκι μου.

Η αγκαλιά ενός φίλου αξίζει όσο τίποτα άλλο...

Κι ο Αλέξης είναι Φίλος.Με Φ.Κεφαλαίο.

Και δίπλα μου η όμορφη παρέα.Νέοι φίλοι.Αγαπημένοι ήδη.Οικείοι.

Σε 4 ώρες πρέπει να ξυπνήσω.Θα έχω κοιμηθεί άραγε;Υποχρεώσεις...Περνάει ο καιρός...Πριν ένα χρόνο ''έφυγε'' κι ο θείος μου.Παρά κάτι μέρες.

Εχθές το βράδυ,αργά ήταν,ίσως 1.30-2 την νύχτα,πέταγε μια μεγάλη πεταλούδα της νύχτας στο δωμάτιο.Προσπαθούσα να την διώξω,να πάει έξω,αυτές δεν ζούνε πολύ την ημέρα στο σπίτι,δεν έφευγε με τίποτα.Ο θείος, είπα...Δεν είπα τίποτα στη μάνα μου όμως,την κράτησα την σκέψη,ούτε στην ξαδέλφη μου θα πω...Δεν πρέπει να στεναχωριέται...Μην γεννήσει πριν την ώρα της.Ήδη στεναχωριέται πολύ.Θα έρθει ο πρώτος ανηψιός αρχές 2009,πρώτα ο Θεός!Χαίρομαι!Ως τώρα όλο ανηψούλες έχω.

Δεν λένε πως οι πεταλούδες είναι οι ψυχές;Κι όταν είχε φύγει ο παππούς μου,ήταν μια πεταλούδα στο τζάμι,και έπαιζα κιθάρα τότε.Όση ώρα έπαιζα καθόταν.Ο παππούς μου λάτρευε τη μουσική...

Κι εγώ λατρεύω τη μουσική.Κι ας την προδίδω,όπως τώρα.Εκείνη δεν με έχει προδώσει.Κι ας κάνω μέρες και εβδομάδες να παίξω κιθάρα,μετά σαν να μην έχει περάσει μέρα.Παίζω φυσικά και στο ωδείο.

Κάπου εδώ αποχωρώ.

Οι σκέψεις μου πεταλούδες,πετούν.

Ας ήταν όλες οι βραδιές τόσο γελαστές όπως η αποψινή...Σαν να μην είχα έννοια στο κεφάλι.Από Δευτέρα...Με περιμένει μια εβδομάδα...Σπέσιαλ.Ένα σωρό δουλειές.Τι ωραία ήταν που τα ξέχασα όλα απόψε...Αντέχω όμως και το ξέρω.Μια χαρά!!

Μην το ξεχάσω.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΔΗΜΗΤΡΗΔΕΣ ΚΑΙ ΔΗΜΗΤΡΕΣ!!Λογικά θα έχουμε αρκετούς εδώ μέσα.

Τα λέμε...

Buona notte!!!

ή

Buongiorno?

Κι ένα αισιόδοξο τραγούδι.

Από τους φίλους μου.Δυο ποδηλατάκια κίτρινα.Ένα που καληνύχτησα,που μου κράτησε μια ζεστή αγκαλιά, και ένα που τράβηξε την ανηφόρα-την κατηφόρα μάλλον-για Περιστέρι. Άρρωστος τραγούδαγε τόσες ώρες...Τον έβλεπα....

H ZΩΗ ΣΟΥ ΦΩΝΑΖΕΙ

Παρασκευή πρωί,9 η ώρα(!) τρυπάνια,κομπρεσερ και λοιπά εργαλεία στον 1ο όροφο.Εκεί που γίνονται έργα εδώ και κάτι μήνες.Μπορεί να έχουμε ηρεμία για πολλές μέρες και ξαφνικά,όπως σήμερα,να τους έρθει ότι πρέπει να δουλέψουν.Αλλά είναι και ηλίθιοι οι άνθρωποι...Εγώ αν είχα λεφτά,όπως αυτοί,θα αγόραζα ένα καινούριο διαμέρισμα,ή έστω 5-10 χρονών,και δεν θα έφτιαχνα,ένα ήδη ρημαγμένο,σε πολυκατοικία 33 χρόνων,στην πίσω πλευρά(!) και σε απόσταση αναπνοής από την απέναντι πολυκατοικία!!!Πόσο ηλίθιος πρέπει να είσαι για να έχεις τέτοια ιδέα;Να ρίξουν τόσα εκατομύρια για ένα ρημαδι,για να έρθει η κόρη τους όταν παντρευτεί.Αυτοί δεν μένουν εδώ,απλά είχαν ένα δυάρι στον 1ο,αγοράσανε και την διπλανή γκαρσονιέρα(!) και τα ενώνουν.Αλλά όσοι έχουν δει το σπίτι μου ξέρουν για τι πράγμα μιλαω.Ο ένας χωμένος μες τον κ%$^ του άλλου...Η χειρότερη ακουστική που υπάρχει σε κτίσμα,βήχω στον 2ο και με ακούνε στο υπόγειο,μέχρι και το καζανάκι της τουαλέτας ακούγεται στους άλλους ορόφους...

Πριν λίγο ήρθε η μάνα μου και είπε ότι ήρθε από κάτω η αστυνομία,την φωναξε ένας κύριος στο ισόγειο,γιατί έχουν κάνει ζημιά στην πολυκατοικία,έχουν πέσει πίσω,διαλυθήκαν...Δεν κατάλαβα τι διαλύθηκε,αλλά λογικό είναι,όταν γκρεμίζουν σε μια έτοιμη και παλιά πολυκατοικία που κατοικείται.Αντέχει;Το εξετάσανε ή θα μας ψάχνουν σε λίγο με τα σκυλιά της ΕΜΑΚ,όπως μετά από σεισμό;

Κοιμήθηκα και αργά εχθές,με την τσίμπλα στο μάτι σηκώθηκα.Εχθές το βράδυ νύσταξα,πρώτη φορά στα χρονικά,νωρίς.Ξάπλωσα για δέκα λεπτά,γιατί ακόμα ούτε 12 δεν ήταν,και με πήρε ο ύπνος.Ξύπνησα όμως πάλι.Είχα ξεχάσει και αναμένα φώτα και τα είχα όλα παρατήσει μες τη μέση στην κουζίνα,είχα το τετράδιο και τα λεξικά,έγραφα Ιταλικά πριν με πιάσει υπνηλία.Σηκώθηκα να τακτοποιήσω και μετά με έπιασε μια αυπνία...Άστα να πάνε...Μετά στο καπάκι με έπιασε και ο βήχας.Έχω ακόμα τρομερό βήχα.Τρελαίνομαι στο βήχα.Γιαυτό έβαλα αυτή τη φωτογραφία,μου ταιριάζει.Τελικά,πήγε 4.30 το πρωί για να κοιμηθώ...

Σαν να μην φτάνει η τόση φασαρία,μόλις σταματήσανε αυτοί συνειδητοποίησα ότι ένας ηλίθιος που μένει εδώ απέναντι-σε αρκετά μεγάλη απόσταση,μεσολαβεί ο δρόμος,από την πίσω πλευρά που είμαι-είχε στο τέρμα το στερεοφωνικό του,αυτός βάζει μια μουσική-ηχορύπανση-ηλεκτρονική ''μουσική'',που μπροστά της,ακόμα και το σφυρί που κοπανάει αυτός από κάτω,είναι πιο μελωδικό.ΑΗΔΙΑ!!!!Έλεος δηλαδή με την κάθε κομπλεξάρα που κυκλοφορεί και κάνει ό,τι θέλει!!Θα ησυχάσουμε ποτέ;Νιώθω ότι μετά από την τόση ηχορύπανση που εκτίθεμαι καθημερινά,για να αποτοξινωθώ από το θόρυβο πρέπει να πάω σε βραχονησίδα...

Τώρα που γράψω ακούγεται απ'έξω ένας τροχός,κάτι φτιάχνουν πάλι,όχι από κάτω.Αν είναι δυνατόν,2.30 το μεσημέρι!!Τι άλλο μένει;Τι άλλη ηχορύπανση έχει σειρά;Έχει τρελαθεί ο κόσμος,δεν πάει καλά...Το μόνο σίγουρο.Δεν έχει και πανσέληνο σήμερα να πω ότι σεληνιάστηκαν...Έχουν αφηνιάσει απ'το πρωί.

ΣΥΝΤΟΜΗ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ: GALATSI CITY!Η περιοχή που αν θέλετε να εκδικηθείτε κάποιον,στείλτε τον εδώ να μείνει.Αν δεν εκλιπαρεί για έλεος και δεν θέλει να πάει οικειοθελώς στο Δαφνί,να μην με λένε Αυγή.

Όσο έμενα στην Κυψέλη με τα χίλια προβλήματα που δημιουργεί η πολυκοσμία,νόμιζα ότι είναι το χειρότερο μέρος που μπορεί να σου τύχει.Άλλαξα γνώμη τα τελευταία 6 χρόνια.Παιδιά,δεν παλεύεται λέμε,η κατάσταση εδώ...Ένα αίσχος,από όλες τις απόψεις...

Επανέρχομαι.

Ξύπνησα με πονοκέφαλο.Βήχοντας,όπως πάντα την τελευταία εβδομάδα.Έχω αφήσει όλες τις δουλειές μου γιατί δεν μπορώ να μπω σε συγκοινωνία,αρχίζει η συναυλία και σίγουρα θα με κοιτάνε με μισό μάτι και με το δίκιο τους.Δεν ξέρουν ότι αυτό είναι καθαρά πρόβλημα δικό μου με την ιγμορίτιδα,δεν είναι κολλητικό.Κι εγώ όταν κάποιος βήχει στο λεωφορείο,νευριάζω και μου έρχεται να τον χαστουκήσω,γιατί σε αυτή την περίπτωση κατά 99% είναι κολλητικό και η πρώτη που μαγνητίζει τα μικρόβια είμαι εγώ. Έχω το μικροβιομαγνήτη.Ό,τι ίωση κυκλοφορεί,εγώ την κολλάω πρώτη και όταν όλοι έχουν συνέλθει,οι ιώσεις σε μένα είναι σαν το λαγουδάκι της duracell διαρκούν όταν όλες οι άλλες έχουν τελειώσει.Έχει τύχει να είμαι και επί ένα μήνα άρρωστη.

Άρχισα λοιπόν κι εγώ να βάζω λεμόνια στο μέτωπο,σε μια προσπάθεια να αποφύγω το παυσίπονο.Υπάρχει και το μελισσόχορτο,αλλά αυτό δεν συστήνεται αν έχεις μετά να φύγεις,γιατί φέρνει απίστευτη υπνηλία.Μια φορά το είχα πιεί πέρυσι,για πονοκέφαλο πάλι,και πήγα μάθημα ηχοληψίας,μόνο που δεν ροχάλισα στο μάθημα.Ούτε ήξερα τι έλεγε.Λήθαργος.Σαν το τσάι είναι,ρόφημα,και έχει και πολύ ωραία γεύση,αλλά μετά,θα πάω στην πρόβα και αντί τον ρόλο,θα κανω την ωραία κοιμωμένη.

Με όλα αυτά,με τον βήχα,δεν έχω πάει πουθενά,έχω ένα σωρό δουλειές και έχουν μείνει πίσω...

Βλέπω να έρχεται το πρόστιμο της εφορίας...Μέχρι το τέλος του μήνα πρέπει να πληρώσω ΦΠΑ και ακόμα δεν έχω πάρει τα λεφτά από τη δουλειά.Δεν την βρίσκω ποτέ στο τηλέφωνο τη γυναίκα στο λογιστήριο...Θα πάω την Δευτέρα από εκεί και το καλό που τους θέλω να έχουν την επιταγή.Δεν θα πληρώσω πρόστιμο για τις βλακείες τους.

ΤΑ ΝΕΥΡΑ ΜΟΥ!!!!!!!!Γκρρρρρρρρρρ!!Τα είπα και ξαλάφρωσα.Έχω κι εγώ τα δικά μου.''Η  κόλαση είναι οι άλλοι''.Απόλυτα σωστό.Και πόσο μάλλον όταν νιώθεις ξεκρέμαστη,οι φίλες που πίστευες ότι είχες ως τώρα,σε έχουν απογοητεύσει.Είναι δυνατόν να έχω να τις δω από τον Ιούλιο;Φιλία το αποκαλούν;Ούτε κάτι μικροδωράκια που είχα πάρει δεν τους έχω δώσει...Έλεος δηλαδή.Για ανθρώπους που εκτός τη δουλειά δεν κάνουν κάτι άλλο,δεν δίνω καμία δικαιολογία...Τέλος.

Άσχετο.Από τότε που βάλαμε την ΟΝ TELECOMS όλο προβλήματα.Ευτυχώς που δεν μοιάζουν με αυτούς της VIVODI που σε έχουν γραμμένο εντελώς,στείλανε το λογαριασμό καλά καλά και τώρα δεν απαντάνε,τους έστειλα mail.Παιδιά,αν είναι να αλλάξετε ποτέ εταιρεία,ΜΑΚΡΙΑ από τη VIVODI,οι τύποι είναι εντελώς απατεώνες.Τέλος πάντων,αν νομίζουν ότι θα πληρώσω το λογαριασμό,για μήνες που ούτε καν είχα σύνδεση,είναι γελασμένοι.Ας επανέλθω.Η ΟΝ λοιπόν μας είπε ότι δεν μπορούν να βάλουν αναγνώριση,τα τηλέφωνα μας δεν έχουν ένα πρωτόκολο που μου είπαν,και αν θέλουμε αναγνώριση πρέπει να αλλάξουμε τηλέφωνα,αλλιώς να ακυρώσουμε την αίτηση,μην πληρώνουμε για κάτι που δεν έχουμε.Μας περισσεύουν τώρα να πάρουμε δυο ασύρματα τηλέφωνα.Εδώ και 6 χρόνια που έχουμε τον αριθμό αυτό είχαμε αναγνώριση,αυτοί δεν μπορούν να βάλουν...Τόσο άχρηστοι.Πάλι καλά που παίρνουν τηλέφωνο και ενημερώνουν.Ευτυχώς.

Αυτά από μένα.

Μια τυπική μέρα στο Παραλογιστάν.

Θα κάνω και μαμ σε λίγο.Έκανα και ένα μπανάκι,πάντα χαλαρώνει και αναζωογονεί το υγρό στοιχείο.Νιώθω λίγο καλύτερα.

Τραγουδάκι έχω καιρό να βάλω.

Χρήστος Θηβαίος,σε ένα από τα πιο όμορφα τραγούδια που έχω ακούσει τα τελευταία χρόνια.

ΑΝ ΑΚΟΥΣ

Επειδή γενικά όλοι κάθε μέρα είμαστε φορτωμένοι με διάφορα,ζαλισμένοι και αγχωμένοι, ήρθε η ώρα του διαλείμματος, η ώρα του παιδιού!!

1.- Τί λέει η καρφίτσα στο μπαλόνι;
   - "Απόψε κάνεις μπαμ!"

2.- Πότε πέφτει ο Τοτός με τα μούτρα στο βιβλίο;
  - Όταν τον παίρνει ο ύπνος!

3.Λέει το παγάκι στην πορτοκαλάδα:
  - Λιώνω για σένα, μωρό μου.
  Και η πορτοκαλάδα:
  - Α να χαθείς, κρύε!!!

4. Άντρα μου, 4 ώρες έχεις που κοιτάς το πιστοποιητικό του γάμου μας. Τι  γυρεύεις;
  - Ημερομηνία λήξης

5.-Μαμά, μαμά ο μπέμπης τρώει την εφημερίδα...
  - Δεν πειράζει παιδί μου, είναι η χθεσινή...

6. Αν ήσουν όνειρο θα κοιμόμουνα συνέχεια, αν ήσουν δάκρυ θα έκλαιγα συνέχεια. Αλλά τι να κάνω που είσαι ψώνιο, δεν μπορώ να γίνω Σούπερ Μάρκετ!

7. ΔΑΣΚΑΛΑ: - Τοτέ πες μας κάτι σημαντικό που δεν υπήρχε πριν 30 χρόνια.
ΤΟΤΟΣ: - Εγώ!!!

8. - Μαμά, μαμά! Ο μπαμπάς πάλι είναι τύφλα στο μεθύσι!
  - Και πώς το ξέρεις, παιδί μου, εσύ;
  - Να, καλέ μαμά, μόλις τον είδα να... ξυρίζει τον καθρέφτη του μπάνιου!

 9.Πηγαίνει ένας χαζούλης σε κάποιον μέσα στο club και τον ρωτάει:
  - Τι είναι αυτό;
  - Ηχείο! απαντάει.
  - Σιγά μην είναι και η Μυτιλήνη!!! απαντάει ο άλλος.

 10.Πάει ένας Αραβας στην Αμερική και στο αεροδρόμιο τον σταματούν για έλεγχο και του ζητάει ο τελωνειακός το διαβατήριο του. Τον ρωτάει για να διασταυρώσει τα στοιχεία του με αυτά του διαβατηρίου.
  ΤΕΛ: - Your name?
  IPAK: - Abdul.
  ΤΕΛ: - Surname?
  IPAK: - Sandal.
  ΤΕΛ: - Country?
  IPAK: - Irak.
  ΤΕΛ: - Sex?( εννοώντας το φύλο του...)
  IPAK: - Yes, everyday.
  ΤΕΛ: - No, no!!! (με έκπληξη). I mean man or woman?
  IPAK: - Man, woman and sometimes camel!

 11.Διάφοροι νόμοι

ΟΙ ΝΟΜΟΙ ΤΟΥ ARTHUR ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ.

1) Σ' αυτούς που αρέσεις, σίγουρα τους θυμίζεις κάποιον άλλον.

2) Το ερωτικό γράμμα που επιτέλους βρήκες το κουράγιο να στείλεις, θα καθυστερήσει στο ταχυδρομείο τόσο, ώστε να φανείς γελοίος όταν φτάσει στον προορισμό του.

3) Οι ρομαντικές χειρονομίες των άλλων είναι πάντα πρωτότυπες και συγκινούν.

Οι δικές σου είναι πάντα γελοίες και αδέξιες.

Ο ΝΟΜΟΣ ΤΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ ΣΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ.

Κοιμάται πρώτος αυτός που ροχαλίζει.

Η ΑΡΧΗ ΤΟΥ RUBY ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΥΧΑΙΕΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ.

Η πιθανότητα να συναντήσεις κάποιον που ξέρεις, αυξάνει όταν είσαι με κάποιον που δεν θέλεις να σε δει μαζί του.

Η ΠΡΩΤΗ ΑΡΧΗ ΤΟΥ PARDO (από το Νόμο του Μέρφυ).

Τα ωραιότερα πράγματα στη ζωή είναι ή ανήθικα ή παράνομα ή παχαίνουν.

Ο ΝΟΜΟΣ ΤΟΥ HERBLOCK.

Αν κάτι είναι καλό, το καταργούν.

Ο ΝΟΜΟΣ ΤΟΥ HADLEY ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΡΟΥΧΩΝ.

1) Αν κάτι σου αρέσει, δεν θα το έχουν στο νούμερό σου.

2) Αν κάτι σου αρέσει και υπάρχει στο νούμερό σου, δεν θα σου πηγαίνει.

3) Αν κάτι σου αρέσει και σου πηγαίνει, θα είναι πολύ ακριβό.

4) Αν κάτι σου αρέσει, σου πηγαίνει και είναι και φτηνό, θα διαλυθεί μόλις το φορέσεις.

ΟΙ ΝΟΜΟΙ ΤΟΥ JONES ΓΙΑ ΤΑ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ.

1) Αν υπάρχουν δύο μόνο εκπομπές που αξίζει να δεις, θα προβληθούν και οι δύο την ίδια ώρα.

2) Αν υπάρχει μόνο μια εκπομπή που αξίζει να δεις, θα ματαιωθεί.

Ο ΓΡΙΦΟΣ ΤΟΥ KOVAC.

Όταν παίρνεις λάθος νούμερο, δεν είναι ποτέ κατειλημμένη η γραμμή.

Ο ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ.

Αυτό που είχες βάλει στο μάτι, θα στο πάρει ο μπροστινός στην ουρά.

Αυτά!!!

Και μην ξεχνάτε να σκάτε ένα χαμογελάκι που και που!!

Δεν λύνει τα προβλήματα, αλλά κάνει πιο ευχάριστα τα πράγματα.

Ξεκίνησα σήμερα,με την βοήθεια δύο λεξικών,ενός ΕλληνοΙταλικού(σαν πόλεμος μου ακούγεται,επίκαιρο κιόλας λόγω ημερών) και ενός λεξικού βασικών διαλόγων.Έχω και αυτό το χαρούμενο τετραδιάκι της φωτογραφίας.

Σαν επιμελής μαθήτρια που είμαι,έγραψα το αλφάβητο,βασικές γνώσεις γραμματικής και ξεκίνησα με λεξούλες,που λέτε...χαχαχα!

Άρχισα με τις λέξεις που εμπεριέχουν χρόνο.Τις μέρες της εβδομάδας,τους μήνες,τους αριθμούς,κλπ.

Θέλω να μάθω μέχρι την επόμενη φορά που θα πάω Ιταλία(ο καθένας με τον πόνο του!χαχαχα)

Ο πατέρας μου ξείνησε έτσι και έχει μάθει,μπορεί να συνεννοηθεί άνετα.Πήγε στο Μιλάνο και έπαιρνε μόνος του το τρένο,έβγαζε εισιτήριο,έκανε βόλτα και ξαναγύριζε.Εδώ στην Αθήνα πιο πολύ μπερδεύεται με τα λεωφορεία...

Κατά τ'άλλα,ο υπολογιστής μου μετά το αναγκαστικό format,λειτουργεί μεν με απίστευτες ταχύτητες,αλλά πρέπει να εγκαταστήσω εκ νέου ό,τι υπήρχε πριν και έχει πια διαγραφεί.Το κινητό ας πούμε,το σύνδεσα σε θύρα USB και δεν το αναγνώριζε,αναγκάστηκα να εγκαταστήσω ολόκληρο λογισμικό sony ericsson,για να περάσω κάποιες φωτογραφίες που είχα τραβήξει.Επίσης όταν κατεβάζω κάτι,δεν ξέρω που το στέλνει,σε ποιο φάκελο και ψάχνω μονίμως.Το κατέβασμα είναι λίγο kinder έκπληξη,οπουδήποτε μπορείς να βρεις κάτι.Εδώ,στο site δυσκολεύομαι να ακούσω ραδιόφωνο,κατέβασα τον winamp,αλλά και πάλι,δύσκολα ακούω και έχω μπερδευτεί γενικώς.Κατέβασα εγκατέστησα και το e-mule και κατέβασα τραγούδια.Ως εδώ οκ.Είχα την ιδέα να κατεβάσω και βιντεοκλίπ,και κατέβασα ένα,με την διαφορά ότι δεν μπορεί να το ανοίξει με κανένα πρόγραμμα.Βλακεία.Τα vista έχουν από μόνα τους πρόβλημα συμβατότητας,αυτό νομίζω είναι το βασικό τους,αλλιώς μου αρέσουν πολύ,πιο εύχρηστα και συμμαζεμένα από τα ΧΡ.,έχουν πιο καλή εικόνα τα μενού τους και κάποιες δουλειές με ένα κλικ είναι έτοιμες.Μάλλον όλα θέμα συνήθειας είναι.

Αυτά προς το παρόν.

ΥΓ1-Καλά,αυτοί στις ειδήσεις είναι σοβαροί άνθρωποι;Κάνουν ρεπορτάζ για ληστείες σε ΑΤΜ τραπεζών και δείχνουν με λεπτομέρεια πως οι ληστές είχαν εγκαταστήσει ολόκληρο σύστημα με κάμερα.Δείξτε τα ρε,να τα ξεσηκώσουν κι άλλοι,να το καταλάβουν πως φτιάχνετε,μην έχουν απορίες!!Τα ίδια κάνουν και σε άλλες περιπτώσεις.Αν ακούει ο ληστής ειδήσεις,δεν θα τον πιάσουν ποτέ,αν περιγράφουν πχ που του την έχουν στημένη ή αν τον υποψιάζονται ή που τον ψάχνουν.Τόσο μυαλό;Έλεος!!

ΥΓ2-Αυτές τις μέρες που ήμουνα άρρωστη ή στην τηλεόραση μπροστά ήμουνα,ή στον υπολογιστή,κυρίως από την Παρασκευή και μετά που ήμουνα καλύτερα,γιατί τις πρώτες 3-4 μέρες ήμουνα χάλια.Ακόμα βέβαια έχω μπούκωμα,βουλωμένα αυτιά και λίγο βήχα(πότε προέκυψε,δεν είχα βήχα!)Βαρέθηκα!!Επιτέλους αύριο έχω ωδείο,θα βγω και λίγο.Η πιο μακρινή μου βόλτα αυτές τις μέρες ήταν μέχρι τη μάνα μου,στον άλλο όροφο...

ΥΓ3-Η τηλεόραση μου πιάνει και κάποια δορυφορικά κανάλια!!YES!!Εδώ κολλάει και ο τίτλος του post,πιάνω και RAI UNO.Ευκαιρία για εξάσκηση!!!

ΥΓ4-Σας αρέσει το τετραδιάκι μου;Δεν είναι χαρούμενο;Σε τραβάει να το γεμίσεις!

Στο Παραλογιστάν που ζούμε(την χώρα μας δηλαδή),έτσι όπως έχει γίνει η καθημερινότητα,τίποτα δεν μοιάζει ικανό να μας εκκπλήσει.Χάθηκε ο αυθορμητισμός,το στοιχείο του καινούριου και ζούμε μια μίζερη πραγματικότητα της απατεωνιάς και του παράλογου.Για αυτό και ...Παραλογιστάν.

Η λίστα;Ατέλειωτη...Ενδεικτικά αναφέρω περιπτώσεις που έχουν συμβεί σε μένα,σε γνωστούς ή φίλους,ή απλά άκουσα στις ειδήσεις και με άφησαν με μια πικρή γεύση στο στόμα και μια ανατριχίλα.Ανάσα...Και πάμε...

-Μου ήρθε λογαριασμός να πληρώσω 60 ευρώ(!) την προηγούμενη εταιρεία που είχα τη σύνδεση στο ΙΝΤΕΡΝΕΤ,την VIVODΙ,η οποία είχε χρεώσει διάστημα μηνών που ούτε καν είχα βάλει το προπληρωμένο(!) πακέτο,ένα μήνα πριν,και ένα μήνα μετά που είχα κάνει διακοπή.(Το είπα ότι θα τους ξεφωνίσω,σιγά μην χαριστώ,όσο είχα τη σύνδεση,αν είχα κάποιο πρόβλημα,ΠΟΤΕ δεν τους έβρισκα στο τηλέφωνο,μια ώρα αναμονή και στο τέλος στο κλείνανε και λέγανε για την καλύτερη εξυπηρέτηση σας καλέστε αργότερα !)

-Μιας οικογενειακής φίλης ο πατέρας έχει πεθάνει από το 1995 και ακόμα πληρώνει η κοπέλα απλήρωτες κλήσεις τροχαίας!

-Οι γονείς μου και τα αδέλφια του παππού μου που πέθανε πέρυσι,προσπαθούν να πάρουν κάποια χρήματα από το βιβλιάριο του της τραπέζης και δεν τους τα δίνουν με τίποτα.Όταν όμως πήγαν οι ληστές με την κλεμμένη ταυτότητα της γριούλας και η κλέφτρα παρουσιάστηκε σαν κόρη της γριούλας,τους δώσανε 40.000 ευρώ χωρίς καν να ζητήσουν ένα δικαιολογητικό!!

-Σε όλη τη λεωφόρο Βείκου(και όχι μόνο) στο Γαλάτσι,ΟΛΑ τα αυτοκίνητα μέχρι πέρα το πάρκο είναι παρκαρισμένα στα πιο απίθανα σημεία,διπλή σειρά,πάνω σε διαβάσεις πεζών,σε φανάρια,σε στάσεις λεωφορείου,αυτά η αστυνομία ΔΕΝ τα βλέπει,αλλά μια φορά που ο θείος μου παρκάρισε για ένα λεπτό,σε ένα στενό,μπροστά από την πολυκατοικία της γιαγιάς μου,για να του δώσει κάτι πράγματα,κάποιος ''καλοθελητής'' πήρε την αστυνομία,η οποία ήρθε(!!!!) και του έκοψε και κλήση!!Για ένα λεπτό,που ούτε καν εμπόδιζε.

-Απόγευμα σε συνοικία της Αθήνας,στο δρόμο,κοπέλα τοξικομανής με σύριγγα στο χέρι,την είδε μια κοπέλα και το είπε σε αστυνομικό που πέρναγε και της λέει κάνε ότι δεν βλέπεις !!!

-Για ασήμαντα ποσά και χρέη,στην εφορία ή την τροχαία,μπορούν να πάρουν σε κάποιον το σπίτι.

-Φροντιστήρια για μαθήματα Κινέζικων:Ναι,το είδα και αυτό!!Πατέντες για να τα παίρνουν από τον κόσμο.Να μου πεις έτσι που έχουν εξαπλωθεί οι Κινέζοι...Μήπως αυτοί είναι η υπερδύναμη;9 στα 10 προιόντα γράφουν MADE IN CHINA και είναι και τα 9 άχρηστα συνήθως.

- Πήγε ένας κύριος για μια συγκεκριμένη εξέταση-δεν θυμάμαι-σε Ελληνικό νοσοκομείο.Τον ρωτήσανε την εξής κουφή ερώτηση:Ελληνας ή Αλβανός; Απάντησε φυσικά Έλληνας. Μετά την εξέταση πλήρωσε 50 ευρώ. Μετά ήρθε ένας άλλος και τον ρωτήσαν την ίδια ερώτηση και είπε Αλβανός. Τότε του βάλανε σφραγίδα στο βιβλιάριο και την έκανε τσάμπα. Έτσι λοιπόν και αυτός ο κύριος είπε την επόμενη φορά Αλβανός και την έκανε τσάμπα!!!!Μετά μας λένε ρατσιστές!!!!!!!Η κοροιδία είναι που στη σπάει, δεν είναι για τα χρήματα.

-Όταν για πρώτη φορά στη ζωή σου,κάνεις μια διαφορετική δουλειά από αυτές που έκανες πάντα που έπαιρνες 200 ή 300 ευρώ το μήνα(τόσα έπαιρνα στις παλιές μου δουλειές),ανοίγεις βιβλία παροχής υπηρεσιών στην εφορία και σε τσακίζει στο ΦΠΑ,ώστε αυτά που θα πάρεις,τα μισά να πάνε στο νταβατζή ΕΦΟΡΙΑ, μην χαρείς κι εσύ ένα φράγκο στα χέρια σου...

-Μας δώσανε λάθος νούμερο φαξ της ΟΝ TELECOMS και στείλαμε φαξ για να μας βάλουν αναγνώριση στο τηλέφωνο, και προφανώς αυτό πήγε στο ...υπερπέραν.Περιμέναμε σαν χαζοί τσάμπα δυο εβδομάδες. Την οποία αναγνώριση τη δίνουν σε πακέτο με 4 ευρώ και σου βάζουν και τηλεφωνητή!!!!Βρε, εξυπνόπαιδα,αν έχεις αναγνώριση και λείπεις, δεν βλέπεις μετά ποιός σε πήρε;Τι σκατά θα τον κάνουμε τον τηλεφωνητή;Ίσα ίσα για να τα παίρνουν.Κατά τ'άλλα είμαι ευχαριστημένη με την εταιρεία αυτή ως τώρα.Θα δούμε μετά...

-Υπάρχουν τόσοι άνεργοι γιατροί και στα νοσοκομεία υπάρχουν άδειες θέσεις,ο κόσμος περιμένει μήνες και ταλαιπωρείται.Άνεργοι γιατροί!Οξύμωρο από μόνο του...

-Εν έτει 2008,στο σχολείο που πήγαινα στην Κυψέλη(39ο γυμνάσιο και λύκειο),παρουσιάστηκε κρούσμα φυματίωσης!!!!!!!!!Πήγαμε πίσω δεκαετίες.Το σχολείο είναι παλιό βέβαια,τουλάχιστον 3--40 χρόνων.Που νομίζετε πήγαινε η Βίσση και είχε τραγούδαγε μετά Στην Κυψέλη; Ήταν θηλέων τότε.Να κάνω το δικηγόρο του διαβόλου;Θα τον κάνω.Όταν πήγαινα εγώ, 1988-1994, κάναμε μάθημα σε μια αίθουσα 35 παιδιά(στην πρώτη γυμνασίου συγκεκριμένα η οποία είχε 8 τμήματα,αριθμό ρεκορ πανελλαδικά). Κάναμε μάθημα σε υπόγεια. Το χημείο,το γυμναστήριο,η αίθουσα τελετών, σε υπόγειο.Γιατί ποτέ δεν πάθαμε τίποτα;Τώρα στις αίθουσες μετά βίας είναι 22 παιδιά και οι τάξεις έχουν όχι 6 ή 8 τμήματα που είχαν τότε,αλλά μετά βιας 4.Τι φταίει;;;Πάντως ΟΧΙ τα παιδιά,αλλά δεν το συνεχίζω γιατί θα γίνω υπερβολικά κακή και θα δηλητηριαστώ αν δαγκώσω τη γλώσσα μου...

-Οι περιοχές που παρουσιάζουν ανάπτυξη και δημιουργούνται σπίτια και μαγαζιά είναι οι χειρότερες και πιο υποβαθμισμένες περιοχές του κέντρου,όπου ο καλύτερος που κυκλοφορεί,έχει σκοτώσει τη μάνα του.Έλεος πια με αυτό το Γκάζι,το Μεταξουργείο και τον Κεραμεικό!!Δουλευα σχεδόν ένα χρόνο εκεί κοντά και ακόμα και τη μέρα φοβόμουνα να περάσω την Ζήνωνος και όταν έμπαινα στο κτίριο,εγώ και οι άλλες κοπέλες,μας κοιτάζανε κάτι γλοιώδεις τύποι,νομίζοντας ότι και εκεί είναι μ******** όπως δίπλα.Από πότε αυτές οι περιοχές έγιναν ΙΝ και ξαφνικά όλοι συχνάζουν εκεί;

-(συνέχεια του προηγούμενου).Αυτές οι free press εφημερίδες παρουσιάζουν την Αθήνα σαν να είναι ροζ συννεφάκι,χωρίς ίχνος προβλήματος,με νοοτροπία πλούσιου τουρίστα που ήρθε για λίγο και δεν θα συναναστραφεί με τους Αθηναίους(λέμε τώρα) και τα προβλήματα τους.Έλεος.Μήπως ΑΥΤΟΙ ζουν σε παράλληλο σύμπαν όπου βόσκουν προβατάκια και ακούγονται ουράνιες μουσικές;Γιατί όλοι οι υπόλοιποι ζούμε στο μ******** που προανέφερα.

-Στους δρόμους κυκλοφορούν οι παππούδες-χάροι που στα 80 ή 90 ακόμα οδηγούν,με ταχύτητα 20 χλμ την ώρα,δημιουργώντας ατυχήματα,όταν κάποιος αγανακτισμένος πάει να τους προσπεράσει.

-Με το λεωφορείο,κάνω περίπου μια ώρα να γυρίσω από το ωδείο στην Κυψέλη,στο σπίτι μου στο Γαλάτσι,που είναι σε απόσταση 7 στάσεων.Περιμένω 30 λεπτά,κάνει 10 λεπτά να φτάσει και περιμένω και άλλα 10 λεπτά να περάσω απέναντι τον κορυφαίο δρόμο Λεωφόρος Πρωτοπαπαδάκη,όπου δεν μπορούν να βάλουν ένα φανάρι για τους πεζούς. Η μόνη σωτηρία να υπήρχε σχολείο,στη Γαλατσίου έχει φανάρι πεζών.

-Στην πολυκατοικία μου υπάρχουν 20 διαμερίσματα,1-2 είναι κενά,και 1 οδοντιατρείο.Γιατί,έπρεπε,τον χειρότερο όλων τον πιο φασαριατζή και άξεστο να τον έχω δίπλα μου;Μιλάμε,ο τύπος δεν παίζεται!!Όποια περιγραφή και να κάνω θα είναι ατυχής.Για ένα στιγμιαίο λάθος των γονιών του,την πληρώνω εγώ...Και είμαστε και σε φάση ηρεμίας,παλιά ήταν τρις χειρότερα...Να πας οικειοθελώς στο Δαφνί.Τέτοια φάση.

-Απορούνε όλοι γιατί αυξάνονται τα αυτοκίνητα.Έχουνε μπει σε λεωφορείο να δουν την γλύκα;

Ένα μικρό δείγμα της χώρας Παραλογιστάν,που σε αντίθεση με όλες τις υπόλοιπες της Ευρώπης,η πρωτεύουσα της συγκεντρωνει 5 από τα 10 εκατομμυρια πληθυσμού.

Η Ρώμη,πχ,έχει 4 από τα 60 εκατομύρια.

Μήπως να μετακομίσω;Έκει τουλάχιστον έχει πάρκα και πλατείες.Εδώ;

Αρκετά παραπονέθηκα,αλλά θα έσκαγα ρε παιδιά,μάζευα μέρες,μήνες,χρόνια.Και έχω πολύ απόθεμα.Μέχρι πριν 10 χρόνια μου άρεσε η Αθήνα.Μου άρεσε η Ελλάδα.Τώρα έχουμε αποκτηνωθεί.Τα σπίτια κολλητά,ούτε να κ****** δεν μπορείς,σε ακούει ο γείτονας.Προσωπική ζωή δεν υπάρχει,μιλάς στο τηλέφωνο και ακούει όλη η γειτονιά.

(φωτογραφία της παλιάς Αθήνας.Κι όμως,είναι η οδός Πανεπιστημίου)

Θα επανέλθω με αισιόδοξο post.

Επιτέλους,γράφω από το σπίτι μου!

Επιτέλους,όλα δείχνουν να μπαίνουν σε μια σειρά!

Επιτέλους,έχω ιντερνετ!

Επιτέλους,θα πληρωθώ και πάλι!

Επιτέλους,έπεσε ο πυρετός!

ΝΑΙ!!!!!!!

Από την Τρίτη,άρχισε να με πονάει ο λαιμός μου,και να έχω δέκατα.Την Τετάρτη είχα λίγο πυρετό,το βράδυ έφτασα 38.Σήμερα το μεσημέρι(μάλλον εχθές,πέρασε 12 η ώρα),έφτασα 38,6 πυρετό.Όλα αυτά συνοδεύονται όπως πάντα με απίστευτο μπούκωμα και καταρροή.Το μεσημέρι που είχα τόσο πυρετό,με έπιανε νύστα στην καρέκλα.Ήθελα να ξαπλώσω και περίμενα τεχνικό για τον Η/Υ.

Την Δευτέρα που μας πέρασε,είχε ήδη φτιαχτεί η βλάβη του τηλεφώνου και το βράδυ ήρθε επίσκεψη ο ξάδελφός μου με τη γυναίκα του,η οποία με βόηθησε και συνδέσαμε το μόντεμ και τον αποκωδικοποιητή-φτου-(τουλάχιστον να το γράψω μπορώ,να το πω δυσκολεύομαι) της τηλεόρασης.Η τηλεόραση από την αρχή έπαιζε όλα τα κανάλιαμε τέλεια εικόνα,καλύτερη από πριν.Το μόντεμ έδειχνε ότι λειτουργεί,αλλά δεν μπορούσα να συνδεθώ στο ιντερνετ.Πήρα και εκείνη τη μέρα και την επόμενη πάνω από 5 τηλέφωνα στην ΟΝ ΤELECOMS και με διαβεβαίωναν ότι δεν υπάρχει βλάβη,με κατευθύναν και αλλάξαμε κάποιες ρυθμίσεις,αλλά το πρόβλημα παρέμενε,εκεί,να μου σπάει τα νεύρα.

Τελικά,εχθές,αφού μου είπαν στο τελευταίο τηλεφώνημα ότι το πρόβλημα δεν είναι από τη σύνδεση τους,αλλά ίσως από τον Η/Υ μου,μου είπαν ότι δεν έρχεται δικός τους τεχνικός σε αυτές τις περιπτώσεις-γιατί ρώτησα αν μπορεί να έρθει κάποιος-μου είπαν ότι αυτό μπορούν να το λύσουν εκεί που πήρα τον Η/Υ.Έτσι κι εγώ,πήρα στην τεχνική υποστήριξη στο Πλαίσιο. Είπα ότι θα τα γλιτώσω τα λεφτά για τον τεχνικό,γιαυτο μου το σύνδεσε η νύφη μου,αλλά τελικά δεν τα γλίτωσα και μάλιστα εις διπλούν.

Το μεσημέρι που περίμενα τον τεχνικό,είχα τόσο πυρετό που με έπιανε νύστα στην καρέκλα.Άργησε σχεδόν δυο ώρες,γιατί άργησε στον προηγούμενο πελάτη,είχε σοβαρό πρόβλημα ο υπολογιστής του.Όταν έφυγε μετά από δυο ωρες από εμένα το παλικάρι,κατάλαβα πολύ καλά γιατί άργησε να έρθει,και του λέω ευτυχώς που δεν έχεις άλλον πελάτη μετά από μένα.Τον είχα ρώτησει αν είχε άλλον μετά και ήμουνα τελευταία.

Τελικά ο υπολογιστής μου ήθελε format.Εγώ είχα ακούσει τον όρο,αλλά: α.Δεν ήξερα τι ακριβώς κάνει ,β.Δεν είχα κάνει ποτέ μέσα σε ενάμισι χρόνο που έχω τον Η/Υ και το αποτέλεσμα ήταν να σέρνονται τα windows.

Σβήσαμε τα πάντα και μετά μου ξαναπέρασε απ'την αρχή όσα έπρεπε,αλλά με βόηθησε και μου πέρασε και τα υπόλοιπα που κανονικά και μόνη μου μπορούσα να τα φτιάξω.Το παλικάρι ήταν σαίνι!!!Τα έπαιζε στα δάκτυλα!!Κανονικά,αυτά που μου έκανε,ήταν πολύ παραπάνω από αυτά που ήταν υποχρεωμένος να κάνει.Μου τα εξηγούσε κιόλας,κάτι το οποίο εκτιμώ πολύ,να είναι κάποιος να σου εξηγεί,γιατί σαν μικρό παιδάκι που είμαι-χαχα!-έχω απορίες.Ναι,αυτό είναι αλήθεια,έχω συνέχεια ερωτήσεις για τα πάντα.Μια άλλη φορά είχε έρθει ένας τεχνικός και του έβγαζες τα λόγια με το τσιγκέλι.Αυτός ήταν πολύ καλός και ομιλητικός.Ήταν και γείτονας σχεδόν,Γαλατσιώτης,μου είπε,και δεν δυσκολεύτηκε να βρει το σπίτι.

Οπότε από το απόγευμα,είμαι πολύ απασχολημένη να φτιάξω σε φακέλους τις φωτογραφίες που ευτυχώς είχα γράψει σε cd και ξαναβάλαμε μέσα μετά τη διαγραφή.

Αυτή τη στιγμή ο υπολογιστής μου πετάει,η ταχύτητα του είναι απίστευτη,σαν να πήρα καινούριο.Άρα με την αφορμή του ιντερνετ,έγινε κάτι που έπρεπε να έχει γίνει από καιρό.

Κατά τ' άλλα,από το μεσημέρι που πήρα ponstan για τον πυρετό,δεν μου ανέβηκε άλλο,πριν που έβαλα θερμόμετρο δεν είχα καθόλου.

Οι ιώσεις κάνουν πάρτυ και είμαστε όλοι καλεσμένοι.

Σήμερα ήθελα να πάω και στη δουλειά,να πάω την απόδειξη για να πληρωθώ.Είναι η δεύτερη απόδειξη που έκοψα από το μπλοκάκι.Τελικά ήμουνα χάλια και έστειλα τη μητέρα μου να την πάει.Δεν υπήρχε πρόβλημα σε αυτό.Θα με πάρουν τηλέφωνο να πάω για την επιταγή.Ελπίζω σύντομα,γιατί το κακό είναι ότι ένα αρκετά μεγάλο ποσό από αυτά τα χρήματα θα πάει σαν ΦΠΑ στην εφορία και πρέπει μέσα στον μήνα.Άνοιξα ιστορίες με την εφορία,και αν δεν προσέξω θα έχω μεγάλο μπελά.Θα βάλω τον λογιστή να έχω το κεφάλι μου ήσυχο.Ελπίζω να μην μου πει ότι έχει πολύ δουλειά τώρα με το κτηματολόγιο γιατί άντε να βρω λογιστή.Είναι σοβαρές ιστορίες αυτές.Η εφορία δεν είναι φιλανθρωπικό ίδρυμα,αν θέλει σε πατάει κάτω να σου πάρει και το τελευταίο σου ευρώ.Σιγά.Δεν χαρίζω ούτε πέντε σέντς.

Αυτά από εμένα.

Τώρα θα τα λέμε πιο συχνά.

Με χαλαρώνει και με ξεκουράζει το γράψιμο.Τόσο καιρό χωρίς ίντερνετ ήμουνα άρρωστη.

Μια και τώρα είμαι και κυριολεκτικά άρρωστη,ένα τραγουδάκι που μιλάει για πυρετό,που θυμήθηκα τώρα.

ΑΧ,ΝΑ ΠΕΡΆΣΕΙ Ο ΠΥΡΕΤΟΣ

Μια ασπιρίνη και καφές
κι ύστερα δυο τσιγάρα.
Κι απόψε πάνε οι ψυχές
στην ανηφόρα τρίζοντας
σαν σκουριασμένα κάρα.

Αχ, να περάσει ο πυρετός
να 'ρθούνε και δυο φίλοι
κι αυτό που λένε "εαυτός"
απ' το βυθό του ποτηριού να βγει,
να βγει πάνω στα χείλη.

Κινδυνεύει η καρδιά μας
από φίλους και εχθρούς.
Πάλι ψάχνεις για τοξότες
πάλι ψάχνω για σκορπιούς.

Αχ, να περάσει ο πυρετός
να 'ρθούνε και δυο φίλοι
κι αυτό που λένε "εαυτός"
απ' το βυθό του ποτηριού να βγει,
να βγει πάνω στα χείλη.

Κινδυνεύει η καρδιά μας
από φίλους και εχθρούς.
Πάλι ψάχνεις για τοξότες
πάλι ψάχνω για σκορπιούς.
Πάλι ψάχνεις για τοξότες
πάλι ψάχνω για σκορπιούς.

Στη φωτογραφία το καινούριο μου αρμόνιο(καλά όχι και τόσο καινούριο,τα έχει τα χρονάκια του).Ωραίο δεν είναι;Έπαιζα το βαλς της Αμελι,και τα άλλα ορχηστρικά του Yann Tiersen και μου άρεσε πάρα πολύ.

ΥΓ1-Η κιθάρα μου εξακολουθεί να είναι τραυματίας...Ο καβαλάρης που κολλήσαμε δεν ήταν τελικά καλή ιδέα...Πρέπει να αλλαχτεί εντελώς. Ανέλαβε η δασκάλα μου να πάρει κάποιον που ξέρει για να την πάω και δεν τον βρήκε.Για να δούμε.Θα εγχειριστεί η κιθαρούλα;Την έχω παραμελήσει την καημένη ευτυχώς που παίζω ηλεκτρική στο ωδείο.

Πάλι στο ιντερνετ καφέ,στο κέντρο. Αυτές τις μέρες τις πέρασα ήρεμα,με πολύ βαρεμάρα, μηδέν βόλτες(συνηθισμένο), μηδέν νέα,και μηδέν συναντήσεις.Το τηλέφωνο μας εξακολουθεί να μην λειτουργεί. Δεν με ενοχλεί ιδαίτερα, την έχω καταβρεί, γιατί όσο είχαμε τηλέφωνο,αν κοιμόμουνα δεν χρειαζόταν ξυπνητήρι, με ξυπνούσε το τηλέφωνο.Με ενοχλεί όμως που παίρνει και ξαναπαίρνει κάθε μέρα η μάνα μου τηλέφωνο, πάει στη γιαγιά μου που μένει στο άλλο στενό, γιατί αν πάρει από το κινητό θα της φάνε όλη την κάρτα με την αναμονή, και κάθε μέρα πέφτει πάνω σε άσχετους που την κοροιδεύουν. Ευτυχώς προχθές, μετά από πολύ καιρό, έπεσε πάνω σε μια κοπέλα που ήταν η μόνη που της έδωσε μια σωστή απάντηση και δεν την κορόιδεψε. Θέλω να πιστεύω ότι θα γίνουν όπως τα είπε αυτή η κοπέλα τα πραγματα. Έχω πάψει προ πολλού να έχω εμπιστοσύνη.

Ευτυχώς τα πράγματα δείχνουν να μπαίνουν σε μια σειρά. Περιμένω πια την ειδοποίηση του ΙΚΑ. Επιτέλους πληρώθηκα! Απίστευτο κι όμως αληθινό! Φυσικά δεν είναι όλα τα χρήματα, αλλά φτάνουν προς το παρόν για το νοσοκομείο. Αυτό με απασχολούσε. Μήπως πάω και πουθενά να χαλάσω;

Δεν είναι μόνο ότι είμαι εγώ άφραγκη, είναι ότι είναι και οι παρέες μου. Καλά, βέβαια, εδώ χωράει πολύ συζήτηση. Λέμε τώρα είναι άφραγκοι. Ανθρώπους που κλαίγονται όλη την ώρα και είναι τσιγκούνηδες, εγώ δεν τους πιστεύω. Μπορώ να κρίνω ποιος έχει ανάγκη και ποιος όχι. Με βάση τη λογική ένας άνθρωπος που δουλεύει σε σταθερή δουλειά για χρόνια έχει πολύ περισσότερα χρήματα από έναν άλλο πχ εμένα, που δεν έχει στεριώσει σε δουλειά και κάθε τρεις και λίγο είναι άνεργος. Τόσο καιρό που δεν έχω τηλέφωνο όλοι λοιπόν εξαφανιστήκανε επειδή τσιγκουνεύονται ακόμα και ένα μήνυμα να στείλουν να δουν τι κάνω. Αν λοιπόν αυτό θέλουν, αυτό θα έχουν.Πάντα η ίδια ιστορία... Φτάνω σε σημείο να εξαφανίζομαι για να δω αν θα πάρουν να με αναζητήσουν, αν ζω ή αν πέθανα. Έχω αρχίσει να πιστεύω ότι δεν έχω κανέναν φίλο ή έστω έναν ή δυο.Οι άλλοι είναι απλά άνθρωποι που έφεραν οι συγκυρίες να γνωριστούμε. Έχω εντελώς απογοητευτεί από όλους. Δηλαδή εγώ είμαι η πλούσια που μπορώ και έχω κάρτα πάντα στο κινητό και τους τηλεφωνώ απλά να δω τι κάνουν και επίσης είμαι αργόσχολη τη στιγμή που αυτοί δεν προλαβαίνουν.Είναι να τρελαίνεσαι.Μπορεί τώρα να μην δουλεύω εντατικά,και σε λίγες μέρες να είμαι και ουσιαστικά άνεργη, αλλά σε περιόδους που δούλευα, όταν όλοι- και κυρίως όλες- γύριζαν στο σπίτι και πέφτανε για ύπνο,επειδή δεν έχουν κανένα ενδιαφέρον στη ζωή τους και τίποτα άλλο πέρα της δουλειάς να ασχοληθούν, εγώ είχα χίλιες δυο ασχολίες.

Συγνώμη για το ξέσπασμα, αλλά κάποιες φορές νιώθεις σαν να σε κοροιδεύουν και εκμεταλεύονται οι άλλοι και δεν είναι ό,τι καλύτερο.

Ας πω κάτι πιο ευχάριστο.

Ξεκίνησα και γράφω στο word το βιβλίο μου.Έτοιμο είναι εδώ και χρόνια, αλλά δεν είχε τότε υπολογιστή. Είμαι στο κεφάλαιο 34 και έχει συνολικά 58 κεφάλαια. Ως τώρα έχω γράψει γύρω στις 150 σελίδες, πιστεύω ότι θα φτάσει και θα ξεπεράσει τις 300. Μου αρέσει όπως γίνεται. Τώρα που δεν είναι πια χειρόγραφο, γίνεται πολύ ωραίο, επεξεργασμένο στην οθόνη.

Σήμερα έπαιξα και με το αρμονιάκι μου. Είναι πολύ ωραίο, αλλά δυστυχώς άβολα είναι και δύσκολα να παίζω, όπως συμβαίνει δυστυχώς και με τα άλλα όργανα στο σπίτι που προσπαθώ να βολευτώ.Έπαιξα όμως κάτι ορχηστρικά του Yann Tiersen μεταξύ άλλων το ''βαλς της Αμελί'' και το καταχάρηκα. Έβαζα και ακκορντεόν και ακογόταν καταπληκτικά.

Δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι ακούγομαι πολύ όταν παίζω γενικά, ώσπου συνάντησα στη στάση μια γειτόνισσα που μένει απέναντι και δεν είχαμε μιλήσει ποτέ στα έξι χρόνια που μένω εδώ. Ήταν πολύ κουφό που μιλήσαμε εκ των πραγμάτων. Μου είπε ότι με ακούει που παίζω. Χάρηκα. Ας ακουστεί και κάτι ποιοτικό σε αυτή τη γειτονιά του κιτς.

Αυτή τη στιγμή πάντως εδώ παίζει U2.Εδώ που κάθομαι είμαι μόνη, στην άλλη αίθουσα δίπλα έχει κόσμο. Μ'αρέσει να είμαι μόνη σε ιντερνετ καφέ. Γενικά όπως έχουμε γίνει, δεν θελω πολλές συναναστροφές εκτός τις απολύτως απαραίτητες. Οι περισσότεροι έχουν απαίσια και αγενέστατη συμπεριφορά. Όπως ο ''μάγκας'' που τσακώθηκα την Κυριακή που μας πέρασε.

Την Κυριακή που μας πέρασε  λοιπόν,έριξα έναν τσακωμό με έναν ηλίθιο.Είχα όχι 100% δίκιο, 1000% δίκιο. Καθόμουνα έξω από ένα σουπερ μαρκετ, στο Γαλάτσι, και περίμενα το λεωφορείο.Καθόμουνα στα σκαλιά μιας πολυκατοικίας που είναι δίπλα στο σουπερ μαρκετ. Απ' έξω από το σουπερ μαρκετ υπάρχει μεγάλο πεζοδρόμιο. Περίμενα το λεωφορείο εκεί γιατί το ΄παγκάκι στη στάση ήταν γεμάτο όπως πάντα. Έρχεται ένας Ελληνάρας με το αμάξι, πάνω στο πεζοδρόμιο, να παρκάρει μπροστά ακριβώς από την πολυκατοικία, στα σκαλιά ήθελε να το βάλει κολλητά και έκανε μανούβρες, ξυστά από τα πόδια μου σε σημείο να λέω τώρα θα με χτυπήσει. Ενοχλήθηκε κιόλας ο ''κύριος'' και βγήκε με τσαμπουκά και μου λέει:Κάθεσαι στα σκαλιά. Εκείνη τη στιγμή μου γύρισε ανάποδα το μάτι. Του λέω:Εδώ είναι πεζοδρόμιο, δεν παρκάρουν. Και τι γυρίζει ο ηλίθιος και μου λέει:Εδώ που κάθεσαι είναι η πολυκατοικία μου. Εκείνη την ώρα αν κράταγα κάτι στα χέρια θα του το είχα πετάξει να του ανοίξω το κεφάλι, ειλικρινά με έφερε στα όρια μου. Του λέω:Η πολυκατοικία δεν είναι δική σου, ανήκει σε όλους.Το πεζοδρόμιο ανήκει σε όλους, ο δρόμος ανήκει σε όλους.Δεν είναι δικά σου. Συνέχιζε να γαβγίζει και να βρίζει κι εγώ όμως είχα ανοίξει τον αχόρταγο. Από κάτι τέτοια λαμόγια έχει καταντήσει η Ελλάδα σε αυτό το χάλι. Παρκάρουν σε διαβάσεις πεζών, σε ράμπες ανάπηρων, στα πεζοδρόμια, έχει καταντήσει Οδύσσεια μια απλή βόλτα. Πήρα το νούμερο του να τον καταγγείλω, αλλά δεν το έκανα γιατί ξέρω ότι δεν πρόκειται να του κάνουν απολύτως τίποτα. Σε αυτή τη χώρα ακόμα και ληστής να μπει στο σπίτι σου και να του ανοίξεις το κεφάλι ,δεν θα βρει μπελά ο ληστής αλλά εσύ.Βέβαια, θα έπρεπε να του πεις:Πέρασε κύριε, λήστεψε ό, τι θέλεις πάρε, θα σου φτιάξω και καφέ μετά. Αφού αυτή η χώρα είναι ένα &*%^$#!)%. Λάθος ούτε τέτοιο, ακόμα και εκεί υποθέτω υπάρχουν στοιχειώδεις κανόνες.

Τέλος πάντων. Δεν βγάζεις άκρη.

Το Σάββατο είχαμε πάει σε βάπτιση στον Αγ. Δημητριο τον Λουμπαρδιάρη, στου Φιλοπάππου και ύστερα τραπέζι στο st.George στο Λυκαβηττό.Ωραία περάσαμε.

Αυτά από μένα προς το παρόν.

Σήμερα είναι 41 χρόνια που σκοτώσανε τον Τσε.

Γιαυτό και το τραγουδάκι. Όμορφο εκτός των άλλων.

Πυξίδα μέσα στον χρόνο
Κι ο μύθος να σου ανήκει
Είναι των ματιών σου οι κύκλοι
Που αγκαλιάσανε τον κόσμο

Εδώ θα μείνει για πάντα
Το ζεστό το πέρασμά σου
Φωτιά που ανάβει η ματιά σου
Κομαντάντε τσε γκεβάρα

Εσύ που ανάβεις τ'αστέρια
Της μνήμης φτιάχνεις τον χάρτη
Και περνάς μέσα απ'την στάχτη
Την ελπίδα σ'άλλα χέρια


Σα θρύλος γύρω καλπάζεις
Σαν ευχή και σαν κατάρα
Στα στενά της Σάντα Κλάρα
Το όνειρό σου δοκιμάζεις


Μιλάς κοιτώντας μπροστά σου
Το ποτάμι της ευθύνης
Και στην ιστορία δίνεις
Τη φωνή και τ'όνομά σου


Γελάς και γίνεται μέρα
Η νύχτα σε συλλαβίζει
Μυστικά σου ψιθυρίζει
Hasta siempre κομαντάντε.

Καλημέρα!!!Καλό μήνα!!!

Να 'μαι και πάλι.Βιαστική λίγο,πρέπει να ξαναπάω στο ΙΚΑ, μου είπαν να ξαναπάω στις 12 η ώρα,γιατί ο προιστάμενος είχε δουλειά.Λέμε τώρα...Βόλτες έκανε εκείνη την ώρα στο διάδρομο.Έχε χάρη που πρέπει να μου εγκρίνουν χαρτί για την επέμβαση,και αυτό κοστίζει περίπου 3.000 ευρώ...Να μην έχει άνθρωπος την ανάγκη αυτών των ηλίθιων!!Τέλος πάντων.Θα κάνουν και περίπου ένα μήνα και περισσότερο να το εγκρίνουν. Το βλέπω μέσα στο Νοέμβρη να ξεμπερδέψω. Άστα να πάνε...

Εξακολουθώ σταθερά να είμαι απλήρωτη...

Όποιος περάσει αύριο από το Μοναστηράκι και ακούσει φωνές,εγώ θα είμαι που θα βρίζω αυτούς στη δουλειά.Έχει καταντήσει αηδία η περίπτωση τους. Μας έχουν εντελώς γραμμένους...

Δεν έχω και τηλέφωνο στο σπίτι. Τώρα δεν μπορούν να μας πάρουν ,ούτε να πάρουμε. έχω τα νεύρα μου και μ'αυτούς.Καλά τους το είπε η μάνα μου ότι ήταν μέχρι να μας πείσουν για να κάνουμε την αίτηση, μετά μας έχουν γραμμένους.Έτσι είναι. Δεν μπορούμε να συννενοηθούμε με τίποτα! Οι άνθρωποι εκεί μέσα είναι εντελώς ΟΥΦΟ!!

Ένα ευχάριστο(ίσως και το μοναδικό) μέσα στο Σεπτέμβρη ,ήταν που έχω ένα νέο μουσικό όργανο!!Οικονόμησα ένα αρμόνιο!!Παλιό μεν, αλλά την δουλειά του την κάνει με το παραπάνω.Και το κυριότερο:Τσάμπα!! Χώρια ότι έχει και συναισθηματική αξία το συγκεκριμένο όργανο,με αυτό έπαιζα σχεδόν 20 χρόνια πριν. Το είχαν οι κόρες του αφεντικού της μάνας μου και τώρα πια δεν το θέλανε,η μια έχει παντρευτεί,περιμένει το δεύτερο παιδί και η άλλη ασχολείται με άλλα πράγματα, δουλεύει με τα βιβλία που λατρεύει(όπως κι εγώ). Έτσι η μητέρα τους το έδωσε στη μητέρα μου.Ήταν κρίμα να καταλήξει στα σκουπίδια...Παλιό Yamaha,σε καλή κατάσταση.

Ακόμα και τότε,πριν 20 και πλέον χρόνια,αγαπούσα την μουσική.Όποτε πήγαινα στο σπίτι αυτών των παιδιών, εκτός ότι τότε πάιζαμε με τα παιδιά ,συνήθως "όνομα-ζώο-πράγμα'" και κάναμε ανταλλαγη νομισμάτων με τον αδελφό των κοριτσιών,κάναμε και οι δυο συλλογή τότε,η πρώτη μου δουλειά ήταν να παίζω στο αρμόνιο. Από τότε λάτρευα τη μουσική. Ακόμα δημοτικό πήγαινα.Που να φανταστώ ότι στο λύκειο θα με κερδίσει η κιθάρα. Ήρθε και με βρήκε εκείνη(η κιθάρα).Δεν πήγα εγώ.

Αυτά από εμένα.Πρέπει να φύγω.

Έχω άγχος τι θα μου πούνε.

Με στραβοκοίταξε ο ηλίθιος στο ΙΚΑ όταν άκουσε τι θέλω.Λες και θα τα δώσει από την τσέπη του ο %^*^#^*!!!!!!!!

Φιλιά πολλά σε όλους!!